Efekty hipnozy – leczenie hipnozą, skutki, przeciwwskazania

Efekty hipnozy to nie magia, nie wymazuje wspomnień, a osoba, która się jej poddaje, zachowuje pełną świadomość. W ten sposób można leczyć traumy, lęki, depresję, poradzić sobie z nałogami, a nawet… schudnąć. Wykwalifikowany hipnotyzer Daniel Mach w rozmowie z Hello Zdrowie opowiada o tym, na co pomoże hipnoza, a komu nie jest zalecana. Tłumaczy również, jak przebiega sesja hipnotyczna i jak często trzeba ją powtarzać, aby osiągnąć zamierzony cel. Efekty hipnozy mogą was zaskoczyć!

Ewa Podsiadły-Natorska: Czym właściwie jest hipnoza?

Daniel Mach: Hipnoza jest stanem szczególnej podatności na sugestie, kierowanej bezpośrednio do podświadomości osoby hipnotyzowanej. Jest jednocześnie techniką transu, dzięki której można osiągnąć więcej pożądanych zmian w krótszym niż zazwyczaj czasie. Nie jest natomiast zjawiskiem nadprzyrodzonym czy magią. Podczas hipnozy umysł po prostu pracuje inaczej – skupia się na jednej rzeczy i tym samym staje się bardzo podatny na sugestie. Po hipnozie pamiętamy każde słowo, odczucie, myśl, nie jest więc prawdą, że hipnoza wymazuje wspomnienia.

Co można leczyć w ten sposób?

Hipnoza pomaga przede wszystkim w zwalczaniu chorób cywilizacyjnych uwarunkowanych stresem, ale zakres jej działania jest znacznie szerszy. W ten sposób można leczyć pozorne „błahostki”, np. nawyk obgryzania paznokci czy poważniejsze dolegliwości, np. bezsenność, lęki, depresję, wliczając w to depresję poporodową. Hipnoza może też pomóc w przypadku nałogów, tremy, stresu przed egzaminem czy wypalenia zawodowego. Wspomaga wyłączanie bólu – np. u dentysty czy podczas porodu. Księżna Kate miała trzy hipnoporody – urodziła w ten sposób każde ze swoich dzieci.

Spotkał się pan w Polsce z taką praktyką?

Niestety, świadomość na temat możliwości wyłączenia bólu podczas porodu poprzez hipnozę jest wciąż bardzo mała. Kobiety nie tylko nie wiedzą, że dzięki hipnozie poród może być praktycznie bezbolesny, ale wręcz nie zdają sobie sprawy, że takie działanie nie ma skutków ubocznych. Do organizmu nie jest bowiem wprowadzona żadna obca substancja. Ból oczywiście w jakimś stopniu jest odczuwalny – nie można go całkowicie wyłączyć, bo lekarze muszą wiedzieć, że pacjentka coś odczuwa. Zaleca się, aby w hipnozie próg bólu utrzymywał się na poziomie ok. 10-procentowym. Osoby, które korzystają z usług hipnotyzerów podczas operacji, cięcie skalpela odczuwają jak dotknięcie ołówkiem danego obszaru ciała, na którym jest przeprowadzany zabieg.

Hipnoza przed porodem zadziała na każdą kobietę?

Tak, choć cały proces jest trochę skomplikowany. U kobiety, która zdecyduje się na hipnoporód, ok. 8. miesiąca ciąży zaczynają się przygotowania do hipnozy. To taka „weryfikacja”, czy hipnoporód się u niej powiedzie. Spotkania przygotowawcze odbywają się co 1–2 tygodnie. Hipnotyzer tłumaczy wtedy, jak należy się zachowywać, gdy rozpocznie się poród, jak wykonywać autosugestię itp. Nie jest więc tak, że hipnotyzer pojawia się na sali porodowej i kobieta widzi go wtedy po raz pierwszy. Natomiast nigdy nie spotkałem się z sytuacją, żeby prawidłowo przeprowadzony hipnoporód się nie powiódł.

Słyszałam, że można się odchudzić dzięki hipnozie. To prawda?

Prawda. Zazwyczaj najczęstszą przyczyną problemów z tyciem jest stres, który powoduje, że w organizmie wytwarza się kortyzol. To on sprawia, że przybieramy na wadze. Podczas odchudzania nawet samo liczenie kalorii już powoduje wytworzenie się stresu w organizmie i przez to trudniej nam schudnąć. Jeśli natomiast chodzi o hipnozę przy odchudzaniu, to efekt jest taki, że w zasadzie można jeść wszystko, ale uczucie sytości pojawia się wcześniej. Osoba poddana hipnozie zaczyna delektować się smakiem i się nie przejada. Jest bardziej skupiona na tym, co je. Hipnoza pomaga też na stałe zmienić sposób żywienia, gdy ktoś chce zmienić dietę na całkiem inną.

Odchudził pan kogoś w ten sposób?

Oczywiście, wiele osób, przy czym znaczną większość stanowią kobiety. Hipnoza na odchudzanie jest zaraz po relaksacyjnej najczęściej stosowaną hipnozą w mojej praktyce. Człowiek nie jest do końca świadomy, co potrafi i na co go stać, a potrafi bardzo, bardzo dużo. Wierzę, że każdy z nas jest kreatorem swojego świata.

Czy hipnoza jest odpowiedzią na traumy, które w nas siedzą i z którymi nie możemy sobie poradzić?

Traumy to rzeczywiście częsty temat, jeśli chodzi o dzisiejsze problemy ludzi, z którymi zgłaszają się oni do hipnotyzerów. W takim przypadku można zastosować formę regresingu, czyli powrotu do konkretnej sytuacji, żeby móc ją przepracować, spojrzeć na nią z innej strony, perspektywy – wszystko po to, żebyśmy zaczęli na nią reagować inaczej.

A czego hipnozą nie wyleczymy?

Lepsze jest pytanie, kto nie powinien być poddawany hipnozie. Są to osoby z ciężkimi chorobami psychicznymi, np. schizofrenią czy zaburzeniami osobowości, zwłaszcza jeśli zażywają silne środki psychotropowe. U takich osób podczas hipnozy mogłoby dojść do różnych trudnych sytuacji, np. halucynacji. Hipnozy nie stosuje się też u kobiet w ciąży – poza przygotowaniem do hipnoporodu – a także w przypadku padaczki, niedawno przebytego zawału serca, zakrzepicy czy ciężkiej postaci astmy.

Co z chorobami przewlekłymi? Hipnoza może wspomóc ich leczenie?

Zależy, o jaką chorobę chodzi. Na przykład przy nadciśnieniu hipnoza jest bardzo pomocna, bo uspokaja, stanowi doskonałe narzędzie relaksacyjne, dlatego to osoby z bardzo niskim ciśnieniem powinny uważać na hipnozę, natomiast osobom z nadciśnieniem hipnoza jest wręcz zalecana. Po sesji hipnotycznej stan spokoju może utrzymywać się nawet przez 1–2 tygodnie i to jest bardzo korzystne działanie.

Czy są osoby „odporne” na hipnozę?

Każdy wejdzie w jakiś stan hipnozy, nawet jeśli twierdzi, że jest osobą niepodatną i hipnoza u niego nie zadziała. Pytanie brzmi, jak taka osoba będzie przetwarzała moje słowa. Hipnotyzer jest jedynie pośrednikiem; otwiera drzwi do podświadomości, gdzie znajduje się źródło problemów, ale każdy musi przez te drzwi przejść sam. Jeśli więc ktoś nie pozwoli, by moje słowa dotarły do jego umysłu, to hipnoza może się nie udać. Pamiętajmy, że podczas hipnozy zachowujemy całkowitą kontrolę nad sobą. W swojej wieloletniej praktyce miałem jednak tylko cztery przypadki, kiedy hipnoza zadziałała gorzej, co nie znaczy, że się nie udała – te osoby po prostu potrzebowały kilku sesji więcej, by mi zaufać i oddać się całkowicie temu stanowi.

Czyli kwestia nastawienia jest bardzo ważna.

Warto podkreślić, że zgłaszają się do mnie osoby zdecydowane na wejście hipnozę. Niektórym natomiast może wydawać się dziwne, że siedzi koło nich mężczyzna, który mówi coś przez kilkanaście minut – i w ten sposób miałoby coś zmienić się w ich życiu. U takich osób włącza się „wewnętrzny sceptyk”. Każdy z nas go w sobie ma! Lecz kiedy nad tym sceptykiem popracujemy, hipnoza z pewnością się uda. Wszyscy są mniej więcej tak samo podatni na hipnozę. Jeśli mówimy o hipnozie terapeutycznej, czyli takiej, jaką ja wykonuję, to musi być 100 proc. zgody drugiej osoby. Gdy ktoś przyjdzie do mnie na sesję i powie, że może spróbuje, choć za bardzo w to nie wierzy, to dostaję słabe karty z braku pewności i przekonania się klienta do tej formy terapii. Stan hipnozy jest czymś zupełnie normalnym i nie zdajemy sobie sprawy, że wchodzimy w niego kilka razy dziennie. Skupienie na jednej czynności jest już w pewnym sensie transem hipnotycznym. Chociażby koncentracja na zwykłej rozmowie.

Jak należy się przygotować do hipnozy?

Przygotowanie jest bardzo proste. Ok. 3–4 godziny przed sesją nie należy spożywać żadnych napojów z kofeiną ani alkoholu, a potem z uśmiechem i nutką zaciekawienia przyjść na sesję.

Jak taka sesja wygląda?

Najpierw opowiadam, na czym polega hipnoza i w jaki sposób przebiega. Następnie robimy test hipnozy – sprawdzamy, w jak głęboki stan hipnozy dana osoba będzie mogła wejść danego dnia. Za pierwszym razem przeprowadzam wywiad terapeutyczny, rozmawiamy o problemie, z którym ktoś do mnie przychodzi. Na tej podstawie dobieram odpowiednie sugestie. Po rozmowie i teście przechodzimy do hipnozy głównej. Można wtedy siedzieć albo leżeć, choć pozycję możemy zmienić w trakcie sesji, bo pamiętajmy, że przez cały czas trwania hipnozy zachowujemy pełną świadomość. Ja natomiast polecam pozycję leżącą, bo organizm może się lepiej zrelaksować. Sesja trwa ok. godziny, a całe spotkanie ok. 2 godzin, włączając w to rozmowę na początku i czas na dojście do siebie po zakończeniu hipnozy. Rozmawiamy wtedy o odczuciach, przekazuję również wskazówki, aby dana osoba mogła podtrzymywać i lepiej rozwijać efekt hipnozy.

To wszystko?

Bezpośrednio po sesji nie są zalecane dalekie podróże samochodem. Należy jeszcze pamiętać o zasadzie 72 godzin, bo mniej więcej tyle czasu potrzeba, aby działanie hipnozy stało się widoczne. Oznacza to, że w ciągu 72 godzin nie powinno się spożywać alkoholu. Należy też nawadniać organizm, wypijając odpowiednie ilości wody. Właściwie utrzymana gospodarka wodna organizmu wspomaga pracę mózgu oraz układu nerwowego, przyśpieszając przetwarzanie procesów mentalnych.

Ile lat miała najmłodsza osoba, z którą pan pracował?

Dziewięć.

Naprawdę?

Tak. Dzieci są stworzeniami typowo transowymi, bardzo często wchodzą w stan hipnozy. Przykład? Proszę bardzo, dla chłopca zwykły kij może stać się w jego wyobraźni mieczem świetlnym z filmu i natychmiast podczas gry-zabawy wchodzi swoją wyobraźnią w rolę postaci z filmu, naśladuje ją i również na jej wzór zaczyna władać zwykłym kijem niczym mieczem. Z dziećmi hipnoza terapeutyczna polega głównie na rozmowie, odpowiednich opowiadaniach.

Jak dużo sesji potrzeba, aby osiągnąć zamierzony efekt?

Nie ma reguły. Generalnie zaleca się minimum 3 sesje, żeby osiągnąć wyznaczony cel, choć oczywiście nie jest to konieczność, a jedynie rekomendacja. Wszystko zależy od wagi problemu czy naszej osobowości. Oczywiście czasem wystarczy już jedno spotkanie, żeby lepiej się poczuć czy uporać się z prostym zmartwieniem. Ostatnio zorganizowałem grupową hipnozę terapeutyczną dla kobiet w formie medytacji, czyli treningu mentalnego. Panie czuły się potem bardzo zrelaksowane. To było dla nich ciekawe doświadczenie.

A skąd u pana zainteresowanie hipnozą?

Choruję na przewlekłą chorobę genetyczną – mukowiscydozę. Jako dziecko często przebywałem w szpitalu. Leczono mnie dożylną antybiotykoterapią, która nie dawała spodziewanego efektu. Zdiagnozowano u mnie stan przedcukrzycowy i niewydolność nerek. Miałem 12 lat, gdy trafiłem do pewnej bioenergoterapeutki. Powiedziała, że mi pomoże i będę zdrowy, choć nie było wtedy pewności, czy uda mi się dożyć do 18. roku życia. Pamiętam każdą minutę z tamtego spotkania, mimo że trwało 2 godziny. Po spotkaniu z tą kobietą stopniowo zaczynałem czuć się coraz lepiej. Zrozumiałem, że był to efekt autosugestii. Zainteresowałem się nią, aż w końcu natrafiłem na hipnozę, której tajniki zacząłem zgłębiać.

Daniel Mach – zawodowy hipnotyzer. Od lat pomaga swoim klientom w pokonaniu wielu problemów, w których hipnoza jest bardzo dobrym narzędziem terapeutycznym. W swojej pracy wykorzystuje nie tylko wieloletnie doświadczenie, zdobywane w szkołach na terenie Niemiec oraz w pracy na przestrzeni lat z osobami, które zgłaszają się z problemami, ale również intuicję, która pozwala mu w jeszcze lepszy sposób trafić słowami do odpowiednich miejsc w podświadomości. W swojej ofercie ma m.in. warsztaty hipnotyczne, hipnozę sportową czy nagrania hipnotyczne.