Zespół Kehrera – czym jest i jak się objawia choroba wdowia?

Zespół Kehrera, znany też jako „zespół pięciu objawów”. Zapadają na niego najczęściej młode kobiety, które rozpoczęły współżycie. Często też chorują wdowy, które długo nie pozostają w żadnej relacji. Co to jest choroba wdowia? Na czym polega? O tym przeczytasz w tym artykule.

Co to jest zespół Kehrera (choroba wdowia)?

Zespół Kehrera to specyficzne schorzenie, na które zapadają kobiety niezaspokojone seksualnie. Czasem wywołuje ona uciążliwe symptomy ginekologiczne, a przede wszystkim niekorzystnie wpływa na zdrowie psychiczne. Pacjentki, które się z nim zmagają, mają normalne libido – ich partnerzy jednak go nie zaspokajają. Warto zaznaczyć, że omawiana choroba, którą określa się również jako „syndrom wdowy” czy też „zespół wdowy”, nie dotyka kobiet, które nie rozpoczęły jeszcze współżycia.

Zaspokojenie seksualne jest naturalną potrzebą, taką jak picie czy jedzenie. Brak spełnienia na tej płaszczyźnie może doprowadzić do różnego rodzaju zaburzeń. Nie należy wdowiej choroby mylić jednak z anorgazmią, a więc niezdolnością do osiągnięcia orgazmu, choć zespół Kehrera może być jej konsekwencją. 

Zespół Kehrera – przyczyny

Choroba Kehrera może mieć następujące przyczyny: 

• brak stałego partnera seksualnego (związany np. z niebyciem w żadnym związku, co najwyżej z pozostawaniem w relacjach przygodnych i incydentalnych, nierzadko związane jest to z rozstaniem lub śmiercią partnera); 
• problemy w związku (przekładające się na rzadkie współżycie); 
• brak orgazmów (zwłaszcza, jeśli dzieje się tak przy zbliżeniach – w efekcie nie dochodzi do rozładowania napięcia seksualnego); 
• mało satysfakcjonujące życie seksualne (związane np. zaburzeniami seksualnymi partnera, jego problemami ze wzwodem czy przedwczesnym wytryskiem); 
• różnica w temperamencie partnerów (jeśli mężczyzna ma małe potrzeby seksualne, zwiększa się ryzyko wystąpienia zespołu Kehrera); 
• długa nieobecność partnera (np. mieszka on w dużej odległości od partnerki lub często wyjeżdża w delegacje); 
• niesprawność fizyczna partnera (spowodowana np. urazami kręgosłupa, cukrzycą, problemami hormonalnymi, schorzeniami układu sercowo-naczyniowego lub gruczołu krokowego); 
• unikanie współżycia z różnych przyczyn (np. z powodu kompleksów); 
• brak odpowiedniej komunikacji (np. partnerka nie potrafi powiedzieć partnerowi o swoich potrzebach seksualnych). 

Oczywiście nie wszystkie przyczyny muszą pojawiać się naraz. Czasem problem jest efektem jednej z nich, a w innych przypadkach choroba ta jest wynikiem wielu różnych przyczyn, które występują ze sobą w różnych konfiguracjach. 

Choroba wdowia – objawy

Można wyróżnić dwie fazy zespołu Kehrera. 

Pierwsza faza wyróżnia się objawami takimi jak: 

• podenerwowanie, 
• bycie niemiłą w stosunku do innych osób, 
• rozdrażnienie, 
• pobudzenie, 
• wywoływanie konfliktów bez powodu, 
• duże napięcie emocjonalne, 
• frustracja, 
• nadwrażliwość, 
• agresja, 
• niepokój, 
• rozgoryczenie. 

Symptomy te przypominają objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego i to właśnie z tą przypadłością syndrom wdowy jest nierzadko mylony. Często symptomy te negatywnie wpływają na relacje z otoczeniem. Zdarza się, że kobieta podejmuje wówczas próby współżycia – jeżeli jednak nie przynoszą one oczekiwanych efektów, zaburzenie się pogłębia. 

Druga faza choroby wdowiej obejmuje 5 podstawowych symptomów (stąd nazwa „zespół pięciu objawów): 

• bóle w podbrzuszu i w pobliżu odcinka krzyżowego kręgosłupa, 
• żylaki miednicy małej, a więc sromu, odbytu (hemoroidy), a czasem i podudzi, 
• świąd w obrębie narządów intymnych, ich tkliwość i wrażliwość na dotyk, upławy (w niektórych przypadkach), 
• bolesność, skurcze oraz pogrubienie więzadeł krzyżowo-macicznych, 
• zaburzenia miesiączkowania, brak śluzu oraz obrzęknięta, pogrubiona i spuchnięta macica (co z kolei doprowadza do bolesnych stosunków seksualnych). 

Niezaspokojenie seksualne zwiększa również podatność na stres, co z kolei może doprowadzić do nieregularnych cykli miesiączkowych.

Leczenie choroby Kehrera

Jeśli zauważyłaś u siebie objawy choroby Kehrera, powinnaś rozważyć uczestnictwo w terapii. W tym celu warto na początku skonsultować się z psychologiem lub seksuologiem. Wówczas można odkryć np. jakie problemy emocjonalne kryją się za chorobą. Czasem dobre efekty przynosi również terapia par. Celem takiej formy leczenia jest nauczenie partnerów lepszej komunikacji, otwarcie się na rozmowę o seksie oraz omówienie preferowanych sposobów współżycia.

Inną, skuteczną metodą leczenia choroby Kehrera, jest masturbacja. Istnieje wiele technik, które warto przetestować: niektóre wymagają jedynie dłoni, inne natomiast wykonuje się z wykorzystaniem pewnych akcesoriów. Po aktach masturbacji symptomy fizjologiczne powinny przynajmniej w pewnym stopniu ustąpić.

W niektórych przypadkach stosuje się leczenie farmakologiczne w celu obniżenia libido. Często przynosi to rezultaty, jednak warto pamiętać, że taka ingerencja w organizm nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Dlatego tę formę leczenia lepiej potraktować jako ostateczność. Warto dodać, że choroba wdowia diagnozowana jest rzadko – często myli się ją z innymi zaburzeniami lub schorzeniami. 

Choroba wdowia u mężczyzn

Choroba wdowia nie występuje u mężczyzn. Jednak także u panów widoczne są objawy nierozładowanego napięcia seksualnego. Są to: 

• zaburzenia seksualne (impotencja, niskie libido, problemy z erekcją i wytryskiem), 
• uczucie frustracji, złe samopoczucie, stany depresyjne i lękowe;
• rozdrażnienie i pobudzenie psychoruchowe, 
• obniżenie poczucia własnej wartości, 
• zwiększone ryzyko nowotworu prostaty, 
• problemy hormonalne i zmniejszenie poziomu testosteronu, 
• osłabienie układu immunologicznego, 
• pogorszenie pracy układu krążenia. 

Źródło: 

Zbigniew Lew-Starowicz: Leczenie czynnościowych zaburzeń seksualnych. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1985.