Wada wzroku minus czy plus? A może astygmatyzm? Rodzaje wad wzroku

Z wadami wzroku zmagają się ludzie na całym świecie. Większości z nich nieprawidłowe widzenie znacznie utrudnia codzienne funkcjonowanie, dlatego powinni być pod opieką okulisty lub optometrysty. Rozwiązaniem tego problemu są okulary, soczewki kontaktowe lub operacja laserowej korekty wzroku.

Wiele osób uważa, że niewyraźny obraz, ból głowy i rozdrażnienie to po prostu objawy zmęczenia. Mało kto wiąże te dolegliwości z wadą wzroku. To błąd, bo dzięki nowatorskim metodom można widzieć lepiej. Jakie są wady wzroku i ich rodzaje? Co oznacza wada wzroku plus, a co minus?

Wady wzroku – rodzaje

Dolegliwości, które towarzyszą osobom z wadami wzroku, są zależne od ich rodzaju. Mogą to być bóle głowy, tarcie i mrużenie oczu albo intensywne wpatrywanie się w przedmioty. Zarówno dzieci, jak i dorośli mogą mieć kłopoty z czytaniem. Odczuwalne jest notoryczne zmęczenie oczu. Jakie są wady wzroku?

Wyróżnia się kilka rodzajów wad wzroku:

• krótkowzroczność,
• nadwzroczność (dalekowzroczność),
• astygmatyzm,
• starczowzroczność,
• daltonizm (niemożność odróżniania kolorów),
• zaburzenia widzenia stereoskopowego.

Każda z tych wad manifestuje się innymi dolegliwościami, a pacjent ma inne potrzeby.

Wada wzroku – minus

Takim mianem jak wada wzroku minus określa się krótkowzroczność. Jej przyczyną jest nadmierne rozciągnięcie gałki ocznej i zbyt wypukła rogówka. Osoba krótkowzroczna ma problem z dostrzeżeniem przedmiotów znajdujących się daleko od niej. Im dalej od twarzy, tym obraz jest bardziej rozmyty. Człowiek widzi wyraźnie jedynie te przedmioty, które są blisko.

Krótkowzroczność jest najczęściej diagnozowaną wadą wzroku u dzieci, zwłaszcza w wieku szkolnym. Ujawnia się zwykle w wieku 7-8 lub 12-13 lat. Przez tę wadę dzieci mogą mieć kłopoty z czytaniem i skupieniem uwagi. Cechą charakterystyczną przy wadzie wzroku minus u dzieci jest ich bliskie siedzenie przed telewizorem lub komputerem. Także czytanie wymaga trzymania książki bardzo blisko twarzy.

Wada wzroku minus powinna być korygowana. Nieleczona, może być przyczyną całkowitej ślepoty. Bardzo często współistnieje razem z astygmatyzmem – wadą wzroku, w której widziany obraz jest zniekształcony. Skorygowanie krótkowzroczności jest możliwe dzięki okularom ze szkłami rozpraszającymi światło, soczewkom kontaktowym lub operacji laserowej. Zabieg jest przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych po 21 roku życia.

Wada wzroku – plus

Wada wzroku plus to inaczej nadwzroczność lub dalekowzroczność. Osoby z tą wadą widzą wyraźnie jedynie te przedmioty, które są bardzo daleko. Mają problem z zarejestrowaniem obrazu rzeczy, która jest blisko ich twarzy. Okulary plusy noszą także osoby, u których wykryto starczowzroczność. U nich wada związana jest z wiekiem i może postępować z biegiem lat. Najczęściej zaczyna się pomiędzy 45-50 rokiem życia. Niezbędne są wtedy okulary do czytania. Przyczyną dalekowzroczności jest płaska rogówka i krótka gałka oczna.

U dzieci wada wzroku plus może się pojawić zaraz po narodzinach i powinna mijać wraz z wiekiem. Nie zawsze tak się dzieje. Dzieciom nie koryguje się dalekowzroczności, jeśli wada nie jest zbyt duża oraz dotyczy i jednego, i drugiego oka. Okulary u dzieci nadwzrocznych zaleca się tylko przy bardzo pogłębionej wadzie o wartości powyżej 3,0 dioptrii.

Wada wzroku – astygmatyzm

Oprócz plusów i minusów jest też inna wada wzroku – astygmatyzm. Jego przyczyną jest nieprawidłowa krzywizna rogówki i soczewki, przez co człowiek widzi niewyraźny obraz zarówno w dali, jak i z bliska. Bardzo często współistnieje razem z dalekowzrocznością i krótkowzrocznością, dlatego jest trudny do zdiagnozowania. Cechą charakterystyczną przy astygmatyzmie jest nie tylko zamazany obraz, lecz także obraz zniekształcony.

Mały astygmatyzm nie wymaga korygowania. Okulary lub soczewki kontaktowe stosuje się dopiero wtedy, gdy wada utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Korekcja astygmatyzmu powinna być bardzo precyzyjna, dlatego osobom dorosłym borykającym się z tą wadą zaleca się zabieg korekcji laserowej. Niestety nie można go wykonać u dzieci.

Zabieg jest prosty. Trwa około kilku do kilkunastu minut. Wykonuje się go w znieczuleniu ogólnym dzięki zastosowaniu innowacyjnego lasera. Jest dość kosztowny. Ceny zaczynają się od 1800 złotych. Koszt niektórych metod to nawet kilka tysięcy złotych. Nie są one refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.