Przejdź do treści

Rurki tracheostomijne, czyli akcesoria do udrażniania dróg oddechowych

Rurki tracheostomijne, czyli akcesoria do udrażniania dróg oddechowych Adobe Stock
Podoba Ci
się ten artykuł?

Rurki tracheostomijne to akcesoria wykorzystywane u pacjentów z różnymi problemami. Nierzadko stosowane są u osób z rakiem, urazami krtani oraz porażeniem fałdów głosowych. W pewien sposób umożliwiają one oddychanie. Jakie rodzaje rurek tracheostomijnych można wyróżnić i na czym polega ich pielęgnacja? 

Czym są rurki tracheostomijne? 

Rurki tracheostomijne to wyrób medyczny, którego celem jest udrażnianie górnych dróg oddechowych. Aby umieścić w odpowiedni sposób ten przewód w ciele, należy otworzyć przednią ściankę tchawicy podczas zabiegu określanego mianem tracheotomii. Powstały w ten sposób otwór to z kolei tzw. tracheostomia. 

Rurki tracheostomijne charakteryzują się tym, że są charakterystycznie wygięte. Z jednej strony znajduje się kołnierz, dzięki któremu można przymocować je do skóry lub opatrunku, a z drugiej balonik, dzięki któremu lepiej przylegają tchawicy. Aby jednak spełnił swoje zadanie, należy go odpowiednio napełnić powietrzem. 

Kobieta w stanie hiperwentylacji podpiera się o blat w łazience.

Rodzaje rurek tracheostomijnych 

Omawiane rurki mogą mieć różną długość, zakrzywienie oraz średnicę. W zależności od materiału, z jakiego są wykonane, można wyodrębnić m.in. rurkę tracheostomijną metalową oraz modele z tworzyw sztucznych, a więc rurki plastikowe, akrylowe czy silikonowe. Klasyczne rurki tracheostomijne nie pozwalają wydawać dźwięków. Na rynku można znaleźć jednak tzw. rurkę tracheostomijną foniatryczną, która to umożliwia. Wyposażona jest ona w otwory sprawiające, że powietrze przedostaje się do górnej części tchawicy, w związku z czym pacjent może się komunikować. Dlatego określa się ją także mianem rurki tracheostomijnej do mówienia. 

Pielęgnacja rurki tracheostomijnej w domu 

Pielęgnacja rurki tracheostomijnej w domu jest niezwykle istotna. Dzięki temu utrzymuje się odpowiednią wentylację. Przede wszystkim należy regularnie odsysać z niej wydzielinę. Tylko w ten sposób można zapewnić drożność i ustrzec pacjenta przed ewentualnymi powikłaniami niedotlenienia. Niestety to wszystko sprawia, że życie z rurką tracheostomijną nie jest proste.  

Jeśli chodzi o samo czyszczenie, należy najpierw przejść szkolenie pod okiem wykwalifikowanej osoby. Warto też pamiętać, aby pod kołnierzem rurki umieszczać odpowiedni opatrunek. Warto zaznaczyć, że w celu stabilizacji i zwiększenia komfortu pacjenta wykorzystuje się specjalne opaski do rurki tracheostomijnej, które wykonane są tak, żeby nie wywoływać podrażnień na skórze. 

szyja kobiety

Wymiana rurki tracheostomijnej i filtra 

Sama wymiana rurki tracheostomijnej w domu powinna odbywać się co 2 tygodnie. Czynnością tą z reguły zajmuje się lekarz, ale tę umiejętność powinien opanować również opiekun pacjenta. Co 3 dni należy zmieniać filtry do rurki tracheostomijnej z wymiennikiem ciepła i wilgoci HME. Zbierają one wilgoć z powietrza, które jest wydychane i oddają ją do układu oddechowego wraz z kolejnym wdechem. Dzięki temu nie dochodzi do wysuszenia dróg oddechowych. 

Zatkana rurka tracheostomijna – co robić? 

Niekiedy, bardzo rzadko, dochodzi do niedrożności omawianego przez nas przewodu. Zazwyczaj ma to miejsce, wtedy gdy nie dba się o niego w prawidłowy sposób. W przypadku zatkanej rurki tracheostomijnej pacjent powinien znaleźć się na SOR-ze, czyli oddziale ratunkowym – tam lekarze podadzą mu tlen oraz wymienią rurkę.

Rurka tracheostomijna a refundacja NFZ 

Jeśli pacjent ma orzeczenie o niepełnosprawności lub pierwszą grupę inwalidzką, może nabywać pewne artykuły refundowane przez NFZ. W praktyce oznacza to, że możliwe jest skorzystanie z refundacji na poziomie 150 zł na rurkę tracheostomijną z wymiennym wkładem, do 3. sztuk w ciągu 6. miesięcy. W przypadku rurek tracheostomijnych silikonowych refundacja wynosi 235 zł i obejmuje 1. produkt na 6 miesięcy. 

 

Bibliografia: 

  1. Engels P. T., Bagshaw S. M., Meier M., Brindley P. G., Tracheostomy: from insertion to decannulation, Canadian Journal of Surgery 2009, 52(5), s. 427-433.
  2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK555919/ [dostęp 23.11.23].
  3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK559124/ [dostęp 23.11.23].

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Podoba Ci
się ten artykuł?