Resuscytacja krążeniowo-oddechowa – jak wykonać sztuczne oddychanie i masaż serca?

Udzielenie pierwszej pomocy jest obowiązkiem każdego świadka wypadku. W sytuacji, kiedy poszkodowana osoba nie oddycha, konieczne jest rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Warto znać aktualne wytyczne skutecznego RKO.

Udzielenie prawidłowej pierwszej pomocy ma kluczowe znaczenie. Obecne wytyczne odstępują od obowiązku wykonywania sztucznego oddychania na rzecz masażu. Stosowanie tylko uciśnięć nie jest obecnie błędem, ponieważ w ten sposób powietrze, w sposób bierny, jest wtłaczane do płuc. Jeśli ktoś posługuje się obiema technikami, wówczas wykonuje je w cyklu 30 uciśnięć, a następnie 2 wdechy.

Czy trzeba stosować sztuczne oddychanie?

Sztuczne oddychanie jest elementem resuscytacji, od którego można odstąpić, jeśli ratująca poszkodowanego osoba nie jest odpowiednio przeszkolona – wówczas powinna stosować jedynie masaż. Kiedy jednak ma odpowiednią wiedzę i umiejętności, należy połączyć uciśnięcia klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi.

Po wykonaniu 30 uciśnięć należy udrożnić drogi oddechowe, odchylając głowę poszkodowanej osoby tak, aby żuchwa została uniesiona. Następnie kciukiem i palcem wskazującym zacisnąć skrzydełka nosa i objąć swoimi ustami usta nieprzytomnej osoby – można w tym celu użyć specjalnej maseczki, która powinna znaleźć się w każdej apteczce. Skuteczny oddech ratunkowy powinien trwać około jednej sekundy i należy w tym czasie obserwować unoszenie się klatki piersiowej. Kiedy klatka opadnie, należy wykonać kolejny oddech. Sekwencja uciśnięć nie powinna zostać przerwana na dłużej niż 10 sekund.

Jeśli ratujący nie potrafi wykonać oddechów ratowniczych lub nie posiada odpowiedniego przeszkolenia, powinien prowadzić RKO z wyłącznym uciskaniem klatki piersiowej z częstością 100 do 120 uciśnięć na minutę.

Objawy powrotu krążenia u poszkodowanego to: powrót przytomności, próby poruszania się, otwieranie oczu, a przede wszystkim prawidłowy oddech. Udzielający pomocy powinien być jednak gotowy na ponowne podjęcie czynności RKO, jeśli stan ratowanego nagle się pogorszy.

Sztuczne oddychanie u dzieci – jak je przeprowadzić?

Najważniejsze przed podjęciem czynności reanimacyjnych u dzieci jest udrożnienie dróg oddechowych, ponieważ najmłodsi często wkładają do buzi znalezione przedmioty lub zabawki. Przed rozpoczęciem sztucznego oddychanie u rannego dziecka, należy wykonać kilka ważnych kroków.

1. W sytuacji, gdy dziecko zostało poszkodowane, przede wszystkim należy sprawdzić, czy oddycha. W tym celu konieczne jest skontrolowanie, czy jego klatka piersiowa się porusza. Należy pamiętać, że blada lub siniejąca skóra wskazuje na niedotlenienie.
2. W sytuacji, kiedy zachodzi podejrzenie, że maluch mógł się czymś zakrztusić, należy odchylić jego głowę, otworzyć usta i sprawdzić, czy ciało obce nie utknęło w gardle. Jeżeli faktycznie dziecko połknęło jakiś przedmiot, należy usunąć go palcem wskazującym, uważając, aby przypadkowo nie wepchnąć go jeszcze dalej.
3. Przy wyczuwalnym pulsie dziecka, ale braku oddechu, można rozpocząć sztuczne oddychanie.

Sztuczne oddychanie i masaż serca – jak powinien wyglądać algorytm udzielenia pierwszej pomocy?

Przed przystąpieniem do czynności reanimacyjnych, najważniejsze jest zapewnienie sobie i poszkodowanemu bezpieczeństwa. W sytuacji wypadku komunikacyjnego koniecznie należy oznaczyć miejsce, które musi być widoczne dla innych uczestników ruchu. Dopiero wówczas należy sprawdzić, czy poszkodowany reaguje na bodźce, jeśli nie udrożnić mu drogi oddechowe i sprawdzić, czy prawidłowo oddycha. Jeśli nie oddycha i nie reaguje, koniecznie trzeba wezwać zespół ratownictwa medycznego, a jeśli jest taka możliwość, poprosić inną osobę o przyniesienie defibrylatora AED (Automated External Defibrylator). Urządzenia te często znajdują się w miejscach użyteczności publicznej m.in. w centrach handlowych, w środkach komunikacji, na stacjach metra itp. Ważne, aby poszkodowanego nie pozostawiać samego i jak najszybciej rozpocząć RKO, zaczynając od 30 uciśnięć klatki piersiowej.

Jeśli ratujący ma do dyspozycji defibrylator i są wskazania do jego użycia, powinien go uruchomić, przykleić elektrody we wskazanych w instrukcji miejscach i postępować zgodnie z wizualnymi i głosowymi komendami.

Jeśli przywrócony zostanie poszkodowanemu oddech, ale nadal brak jest prawidłowych reakcji, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej i monitorować stan aż do przyjazdu zespołu ratowników medycznych.