Czym jest aleksytymia i jakie są jej przyczyny?
Aleksytymia to niezwykle trudna do zrozumienia dolegliwość, polegająca na braku zdolności do rozumienia własnych emocji, a także uczuć innych ludzi, przez co utrudnione jest nawiązywanie jakichkolwiek relacji i kontaktów towarzyskich. Sprawdź, jakie są przyczyny, objawy i możliwości leczenia aleksytymii.
Przyczyny aleksytymii
Aleksytymia wciąż jest tajemniczym schorzeniem, którego przyczyny nie zostały do końca poznane. Zjawisko to dla wielu osób jest w ogóle niezrozumiałe, ponieważ brak możliwości rozumienia emocji własnych i innych ludzi może budzić prawdziwy niepokój. Ludzie dotknięci aleksytymią są postrzegani w społeczeństwie jako jednostki bez uczuć, z którymi bardzo trudno nawiązuje się kontakty towarzyskie, a wchodzenie w związki miłosne i relacje przyjacielskie jest praktycznie nierealne. Naukowcy podejrzewają wiele różnych czynników, które mogą być przyczynami aleksytymii, a do najważniejszych można zakwalifikować:
- brak miłości w dzieciństwie;
- brak wyjaśnienia przez rodziców, czym są emocje i jak je odczuwać, rozumieć oraz analizować;
- urazy w trakcie porodu;
- niedorozwój mózgu;
- przeżycia traumatyczne w dzieciństwie;
- agresywna i nieprzyjazna atmosfera w domu rodzinnym.
Nie ma pewności co do tego, czy aleksytymia jest schorzeniem wrodzonym, czy też nabywanym z czasem, w związku z wychowaniem w nieodpowiednim środowisku, w którym atmosfera jest agresywna, gdzie brakuje miłości i nauki rozumienia emocji.
Aleksytymia – objawy
Aleksytymia może wiązać się z występowaniem wielu symptomów, do których należą między innymi:
- brak rozwinięcia emocjonalnego, przez co człowiek nie jest w stanie odczuwać i rozumieć własnych emocji;
- niezrozumienie emocji i uczuć innych ludzi;
- brak zdolności do modulacji swojego głosu w warunkach adekwatnych do otoczenia i emocji innych ludzi;
- nieumiejętność snucia marzeń oraz planów;
- obojętność na różne sprawy takie jak zagrożenie, stres, radość i inne;
- problemy z odróżnieniem potrzeb fizjologicznych od psychologicznych.
Co ważne, aleksytymik postrzega wszelkie doznania jako te typowo fizyczne. Przykładowo, dreszcze są u niego kojarzone tylko z marznięciem, a nie na przykład z lękiem lub podnieceniem. Odczuwanie wyłącznie doznań somatycznych jest niezwykle niezrozumiałe dla otoczenia aleksytymika.
Najczęściej aleksytymia w znacznym stopniu utrudnia funkcjonowanie w społeczeństwie. Nie chodzi tylko o kwestie relacji miłosnych i rodzinnych, ale także sprawy zawodowe oraz osobiste. Problemem może być na przykład nieunikanie zagrożenia i stresów, a także niemożność odczuwania radości razem z innymi, przeżywanie sukcesów. Niestety, zgodnie ze statystykami nawet co 10. kobieta i co 5. mężczyzna, nie rozumieją uczuć innych ludzi i własnych emocji.
Inne badania wykazały, że problem ten dotyczy 10% kobiet i 17% mężczyzn. Panowie zresztą częściej postrzegani są jako ci, którzy nie potrafią wyrażać uczuć lub rozumieć ich. Według stereotypów nie zakochują się naprawdę i niechętnie tworzą związki romantyczne. To zjawisko można więc częściowo tłumaczyć właśnie aleksytymią.
Czasami w mediach problem ten określany jest emocjonalnym analfabetyzmem i oznacza brak odpowiednich kompetencji emocjonalnych. Zdarza się, że aleksytymia nie jest chroniczna, tylko przejściowa. W tym przypadku chodzi o sytuację, w której jednostka na jakiś czas traci zdolność rozumienia i odczuwania emocji ze względu na trudne doświadczenia życiowe, takie jak traumy czy ciężkie przeżycia.
Ludzie są bardzo biegli w rozróżnianiu emocji, regulowaniu ich i reagowaniu na nie. U podstaw wszystkich tych funkcji leży świadomość emocjonalna. Zakłócona świadomość emocjonalna – powszechnie określana jako aleksytymia – występuje w szeregu zaburzeń psychiatrycznych i neurologicznych. [...] Konstrukt świadomości emocjonalnej, pomimo intuicyjnego odwołania się do dowodów naukowych, pozostaje słabo określony na poziomie neurokomputacyjnym. Ten brak jasnej specyfikacji jest ograniczeniem dla pracy klinicznej nad aleksytymią, ponieważ utrudnia podejście [do pacjenta] od strony medycyny precyzyjnej.
Aleksytymia w związku
Bardzo dużym problemem jest stworzenie związku z osobą z aleksytymią. W końcu jednostka, która nie odczuwa własnych emocji i nie rozumie uczuć innych ludzi, nie jest w stanie doświadczać miłości, przywiązania, zaangażowania, radości, smutku. Tym samym stworzenie relacji jest praktycznie niemożliwe. Takie związki są pełne chłodu, pustki emocjonalnej, a czasami również samotności. Niestety dla drugiej osoby taka relacja może być przyczyną ogromnego cierpienia ze względu na brak odwzajemnionych uczuć, a także rozumienia emocji.
Wiele osób w ogóle nie wchodzi w związku z osobami z aleksytymią, ponieważ powoduje to zbyt wiele problemów i negatywnych odczuć. Inni szybko rezygnują z tego typu relacji, a bardzo niewielki odsetek decyduje się na próby nauczenia drugiej osoby rozumienia emocji oraz zwykle zachęcają ją do wizyty u odpowiedniego specjalisty.
Dla zdecydowanej grupy ludzi jednak związek z osobą z aleksytymią nie ma sensu, a ważniejsze jest branie pod uwagę własnego dobra i zadowolenia z życia. Dobrą opcją w takiej sytuacji jest stworzenie relacji przez dwie osoby z aleksytymią, ponieważ w ten sposób nie ma cierpienia i bólu w związku, chociaż rodzi się pytanie, czy ma on sens.
Czy można leczyć aleksytymię?
Leczenie aleksytymii jest niezwykle trudne, ponieważ właściwie nie da się nauczyć człowieka odczuwania emocji własnych i innych ludzi. Zwykle jednak polecana jest psychoterapia, która może łączyć w sobie elementy z zakresu psychoedukacji oraz terapii poznawczo-behawioralnej. Dla osób będących w związkach przydatna może być terapia par, umożliwiająca zrozumienie siebie nawzajem.
Niestety nie każdy aleksytymik chce zdecydować się na terapię, zwłaszcza że wiele osób w ogóle nie dostrzega swojego problemu. Niektórzy wolą z kolei nie odczuwać emocji, ponieważ kojarzą im się one z bólem, cierpieniem i traumami – zwykle ma to miejsce w przypadku, kiedy problem jest nabyty.
Dodatkowym problemem jest czas leczenia, który zwykle wynosi minimum 2 lub 3 lata. Szczególne znaczenie ma więc odpowiednia motywacja i znalezienie specjalisty o wysokim poziomie wiedzy z zakresu tego zaburzenia. Ważne jest także wsparcie ze strony bliskich osób, w tym rodziny.
Czasami przydatne jest spotkanie z rodzicami danego pacjenta, nawet w sytuacji, gdy osoba ta jest już dorosła. Chodzi tutaj szczególnie o kwestie wychowania i przekazania pewnych wzorców oraz sposobów postępowania w dzieciństwie. Najlepszym rozwiązaniem jest więc połączenie terapii, edukacji i dodatkowych zadań dla pacjenta.
Bibliografia:
- Ginalska K., Aleksytymia a schematy poznawcze, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J–Paedagogia-Psychologia 2020, 33: 191-203.
- Larionow P., Preece D. A., Mudło-Głagolska K., Kwestionariusz aleksytymii Perth: arkusz testowy oraz instrukcja do obliczania wyników, 2022.
- Płońska D., Hnat L., Grzesiewska J., Czernikiewicz A., Aleksytymia-ciągle wiele pytań. Część II. Aleksytymia w wybranych zaburzeniach psychicznych i somatycznych, Psychiatria 2006, 3: 8-14.
- Tomalski R., Aleksytymia i dysocjacja. Psychoterapia 2008, 145: 35-43.
Polecamy
Ludzie myślą, że mają rację, nawet jeśli się mylą. Naukowcy zbadali, dlaczego się tak dzieje
„Jeżeli nie słuchasz szeptów swojego ciała, to będziesz musiał usłyszeć jego krzyk” – mówi psychoterapeutka dr Agnieszka Kozak
„Widok zalanego miasta to trudne doświadczenie”. Od dziecka do seniora – bezpłatne wsparcie psychologiczne dla powodzian
Objawy psychiczne Hashimoto. Jak choroba tarczycy wpływa na psychikę?
się ten artykuł?