Badanie urodynamiczne – na czym polega i czy masz się czego obawiać?

Nietrzymanie moczu stanowi obecnie poważny i bardzo krępujący problem, w szczególności dotyczący kobiet. W zależności od grupy wiekowej na tą dolegliwość cierpi około 25-45% pań. Dzięki badaniu urodynamicznemu możliwe jest znalezienie przyczyny nietrzymania moczu oraz innych zaburzeń, a następnie rozpoczęcie skutecznej terapii.

Co to jest badanie urodynamiczne?

Badanie urodynamiczne to jedno z badań występujących w urologii. Obejmuje kompleksową ocenę czynności cewki moczowej oraz pęcherza moczowego. Badanie to dostarcza lekarzowi wielu cennych informacji, między innymi dotyczących czasu trwania oddawania moczu, jego ilości, ciśnienia w pęcherzu moczowym i odbytnicy, a także napięcia mięśni zwieraczy.

Badanie urodynamiczne u dzieci i u dorosłych wykonywane jest z powodzeniem.

Jakie są wskazania do wykonania badania urodynamicznego?

• nietrzymanie moczu
• częstomocz
• zaleganie moczu po mikcji
• zatrzymanie moczu
• osłabienie strumienia moczu lub przerywane oddawanie
• oddawanie moczu trwające długi czas
• rzadkie oddawanie moczu
• parcia naglące
• zaburzenia czynnościowe pęcherza moczowego będące następstwem chorób lub urazów układu nerwowego (występujące na przykład u pacjentów po urazie kręgosłupa i rdzenia kręgowego lub chorujących na stwardnienie rozsiane).

Jak wygląda badanie urodynamiczne?

Aby wykonać to badanie, konieczne jest rozebranie się od pasa w dół i zajęcie miejsca na specjalnym fotelu urologiczno-ginekologicznym w pozycji z rozchylonymi nogami. Przed rozpoczęciem badania lekarz aplikuje miejscowe znieczulenie, na przykład za pomocą specjalnego żelu, który wprowadzany jest do cewki moczowej. Badanie właściwe polega na umieszczeniu jednego cewnika w pęcherzu moczowym, a drugiego w odbytnicy. Do obu cewników podłączone są przetworniki ciśnienia, za pomocą których można dowiedzieć się jak przebiega zmiana ciśnienia w pęcherzu moczowym i jamie brzusznej. Do mięśni zwieraczy przymocowane zostają elektrody igłowe (miejsce to również podlega znieczuleniu).

Z jakich elementów składa się badanie urodynamiczne?

1. Uroflowmetria

Wykonywana jest za pomocą urządzenia zwanego uroflowmetrem, który mierzy objętość oddanego moczu w jednostce czasu.

2. Ocena zalegania moczu po mikcji
3. Cystometria

Wykonywana jest w celu oceny fazy gromadzenia moczu. W trakcie badania mierzone są ciśnienia, które panują w pęcherzu moczowym i w jamie brzusznej. Podczas cystometrii ocenie podlega czucie w pęcherzu, podatność ścian pęcherza moczowego, a także jego pojemność.

4. Cystometria mikcyjna

Jest zakończeniem cystometrii, polega na swobodnym oddaniu moczu z założonymi wcześniej cewnikami (do pęcherza moczowego i odbytnicy).

5. Profilometria

Podczas tego badania dokonuje się pomiaru spoczynkowego i wysiłkowego ciśnienia w cewce oraz długości czynnościowej cewki.

Czy badanie urodynamiczne boli?

Podczas badania można odczuwać dyskomfort w momencie wprowadzania cewników do cewki moczowej i odbytnicy. Zwykle to uczucie jednak przemija. Warto pamiętać także o środkach znieczulających, które są podawane przed rozpoczęciem badania.

Wielu pacjentów obawia się badania urodynamicznego. Zdecydowanie jednak jest ono „do przejścia”. Dla wielu osób problemem chyba nawet większym niż strach przed bólem, jest uczucie skrępowania i wstydu. Warto pamiętać, że lekarz oraz asystująca mu pielęgniarka przeprowadzili już wiele takich badań, jest to po prostu element ich codziennej pracy.

Po badaniu możemy odczuwać dyskomfort przy oddawaniu moczu (pieczenie, lekki ból). Objawy te powinny minąć po kilku godzinach.

Ile kosztuje badanie urodynamiczne prywatnie? Kwota ta zależna jest oczywiście od wielu czynników, ale zwykle waha się pomiędzy 300 a 400 złotych. Badanie urodynamiczne na NFZ oczywiście również jest możliwe, ale na pewno będzie wiązało się z dłuższym okresem oczekiwania.

Pomimo tego, że badanie pewnie będzie dla nas trochę stresujące, naprawdę warto zdecydować się na jego wykonanie. Dzięki temu możliwe będzie znalezienie przyczyny naszych problemów i rozpoczęcie działań w kierunku jak najszybszej ich eliminacji.

Bibliografia:

E. Szwedowski, M. Szwedowska „Przydatność badań urodynamicznych w diagnostyce i leczeniu nietrzymania moczu u kobiet”, Przegląd Urologiczny 2014/4(86)