Borelioza IgG – co to za wskaźnik? Jak go interpretować?

Borelioza to choroba, którą wywołuje bakteria Borrelia burgdorferi, zamieszkująca organizm kleszcza. Charakterystycznym objawem schorzenia jest rumień, jednak nie zawsze się pojawia. Aby zdiagnozować boreliozę, należy wykonać odpowiednie badania i zwrócić uwagę na wskaźnik IgG oraz towarzyszący mu IgM. Jak trzeba interpretować takie wyniki? Jakie są ich normy?  

Borelioza IgG – co to jest? 

Przy podejrzeniu boreliozy sprawdza się m.in. stężenie immunoglobulin IgG. Są to naturalnie występujące przeciwciała, które chronią organizm przed patogenami, w tym również bakteriami Borrelia burgdorferi. Utrzymują się na wysokim poziomie całymi latami. Oprócz tego, przy badaniu często sprawdza się przeciwciała IgM, które organizm wyzwala wcześniej (po 6-8 tygodniach od ukłucia). 

Jeśli nie doszło do zakażenia boreliozą, norma IgG utrzymuje się na poziomie 8-16 mg/ml. Jeśli wynik jest wyższy, może to sugerować, że w twoim organizmie są wspomniane bakterie, ale odstępstwa od normy świadczą tak naprawdę o powziętej reakcji obronnej organizmu, która w rzeczywistości może mieć różne podłoże. Dlatego zazwyczaj konieczna jest dalsza diagnostyka. Natomiast jeśli wyniki znajdują się poniżej podanego pułapu, może to świadczyć m.in. o cukrzycy lub niewydolności nerek. 

Borelioza – IgG a antygen p 41. Co to oznacza? 

Aby sprawdzić, czy jest się chorym na boreliozę, wykonać można badanie serologiczne, np. test Western Blot. Jeśli w przypadku boreliozy IgG antygenu p 41, wynik wyjdzie dodatni, oznacza to, że doszło do infekcji oraz obecne są przeciwciała anty-Borrelia burgdorferi.  

Borelioza – IgM dodatnie, IgG ujemne. Co to oznacza? Wyniki 

Jeśli w badaniu wyjdzie IgM dodatnie i IgG ujemne, zazwyczaj oznacza to zakażenie określonym patogenem. Sugerować może ono, że doszło do wczesnego zakażenia krętkiem Borrelia burgdorferi (nie minęły jeszcze 4 tygodnie od tego wydarzenia) i nie zdołały się jeszcze wytworzyć przeciwciała IgG. 

Borelioza – IgG dodatnie i IgM ujemne. Co to oznacza? Wyniki 

IgG dodatnie (przy IgM ujemnym) także może oznaczać boreliozę. Do ukłucia mogło dojść kilka miesięcy, a nawet kilkanaście lat wcześniej. Zdarza się jednak, że taki wynik jest efektem zakaźnej choroby przewlekłej, np. zapalenia wątroby typu B czy C. Warto jednak pamiętać, że wyniki zawsze powinien interpretować lekarz. Może on zlecić dodatkową diagnostykę lub wdrożyć odpowiednie leczenie. Warto dodać, że najwyższe stężenie IgG występuje w okresie od 4. do 6. miesiąca od ekspozycji. Co więcej, wysokie IgG jest niezbyt wiarygodne, jeśli badanie wykona się w nieodpowiednim momencie. 

Borelioza – IgM ujemne, IgG ujemne 

Jeżeli zarówno IgM, jak i IgG są ujemne, może to świadczyć o braku kontaktu z patogenem teraz i w przeszłości. Warto jednak pamiętać, że taki wynik pojawia się także, jeżeli badanie zostanie wykonane zbyt szybko. Dlatego, jeśli objawy wskazują na boreliozę, należy powtórzyć je po pewnym czasie. 

Wynik graniczny IgG – co oznacza? 

Czasem podczas badań pojawia się również tzw. wynik graniczny. W takiej sytuacji trzeba zrobić więcej badań, aby potwierdzić lub wykluczyć chorobę. Interpretacji takiego wyniku powinien podjąć się lekarz, uwzględniając przyjmowane leki, ewentualne choroby autoimmunologiczne oraz schorzenia przewlekłe. 

Kiedy sprawdzić IgG w kierunku boreliozy? 

Z pewnością nie powinno sprawdzać się IgG zaraz po ukłuciu kleszcza ani nawet wtedy, gdy pojawi się rumień. Wynika to z tego, że immunoglobuliny IgG są wytwarzane przez organizm na drugim etapie – na początku produkowane są przeciwciała ImG. Dopiero kiedy pacjent odczuwa ból, jest osłabiony i zmęczony, powinien zdecydować się na badanie. 

Borelioza IgG – cena badania 

Cena badania laboratoryjnego na przeciwciała IgG wynosi średnio od 40 do 60 zł. Mowa tu o teście ELISA, czyli podstawowym badaniu przesiewowym. Jeśli zdecydujesz się jednak na badanie Western Blot, które jest bardziej zaawansowane, musisz się liczyć z kosztami na poziomie 150 zł. 

Bibliografia: 

1. Branda J. A., Steere A. C., Laboratory Diagnosis of Lyme Borreliosis, Clinical Microbiology Reviews 2021, 34(2). 
2. Reed K. D., Laboratory Testing for Lyme Disease: Possibilities and Practicalities, Journal of Clinical Microbiology 2002, 40(2), s. 319-324. 
3. Shapiro E. D., Borrelia burgdorferi (Lyme Disease), Journal of Pediatrics Review 2014, 35(12), s. 500-509.