Brodawki łojotokowe – czym są i jak je leczyć?

Brodawka łojotokowa to łagodna zmiana skórna, która dla niektórych może stanowić problem estetyczny. Posiada charakterystyczny wygląd oraz lekko odstaje od skóry. Wiele osób myli ją jednak z czerniakiem. W jaki sposób można ją od niego odróżnić? Jak można ją usunąć i które metody są najskuteczniejsze? O tym się dowiesz w niniejszym artykule.

Poniżej podajemy najważniejsze informacje o brodawkach łojotokowych. Aby upewnić się co do charakteru danej zmiany, zalecamy jednak konsultację z lekarzem. W razie potrzeby dermatolog dobierze również najbardziej odpowiednią metodę leczenia.

Brodawka łojotokowa a czerniak

Od czerniaka, z którym brodawka łojotokowa jest często mylona, odróżnia ją przede wszystkim wygląd. W zależności od stadium zaawansowania, może ona przybierać barwę podobną do skóry, jednak najczęściej można spotkać brodawki brązowe.

Czasem można zauważyć brodawki czarne, które często mylone są z czerniakiem złośliwym. Brodawki najczęściej są jednak wypukłe i wystają ponad powierzchnię skóry – sprawiają wówczas wrażenie, jakby były do niej doklejone. Czerniak natomiast jest zespolony ze skórą oraz posiada nieregularny obrys. Warto jednak pamiętać, że podobne do czerniaka oraz znamion barwnikowych są  zmiany płasko-wyniosłe brodawek, które są odgraniczone od zdrowej skóry oraz niewyczuwalne podczas dotyku.

Brodawki łojotokowe najczęściej są okrągłe, mogą się jednak różnić rozmiarami: niektóre mają kilka milimetrów, inne – kilka centymetrów. Nie bolą, nie pieką ani nie swędzą. Są za to chropowate i ulegają rogowaceniu. Na ich powierzchni można wyczuć drobne zagłębienia. Do tego mogą pojawić się w praktycznie każdym miejscu na skórze, najczęściej występują na tułowiu, twarzy oraz kończynach górnych.

Brodawki łojotokowe – przyczyny powstawania

W tym momencie przyczyny pojawiania się brodawek nie są znane. Nie wywołuje ich wirus brodawczaka HPV, choć sama nazwa może błędnie na to wskazywać. Wbrew pozorom, nie mają one również wiele wspólnego z innymi typami brodawek. Do ich pojawienia mogą przyczynić się inne schorzenia, związane z rogowaceniem skóry oraz zaburzeniami produkcji sebum.

Można jednak wymienić kilka czynników, które sprzyjają powstawaniu brodawek. Przede wszystkim jest to nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV. Znaczenie mają również skłonności genetyczne – jeśli brodawki lub inne znamiona pojawiły się wcześniej u innych członków rodziny, jest spora szansa na to, że wystąpią również u kolejnych. Pewną rolę odgrywa również wiek – brodawki łojotokowe pojawiają się zwykle po 35. roku życia. Należy pamiętać, że nie można się nimi zarazić.

Brodawki łojotokowe – leczenie

Jeśli brodawki łojotokowe nie sprawiają żadnych trudności, nie trzeba koniecznie ich leczyć. Decydują się na to głównie osoby, dla których stanowią one problem estetyczny. Można stosować na nie maści na bazie kwasu salicylowego lub retinolowego, a także usunąć je, korzystając z odpowiedniego zabiegu.

Kiedy brodawka łojotokowa powinna nas niepokoić? Głównie wtedy, gdy krwawi, błyskawicznie się rozrasta, zmienia kształt lub – po prostu – boli. W takich przypadkach należy koniecznie skonsultować się z lekarzem. Niepokojące jest również pojawienie się kilku brodawek naraz, które może sygnalizować zespół Lesera-Trelata. Ten z kolei może być  sygnałem:

• raka jelita grubego lub żołądka,
• chłoniaka,
• gruczolakoraka płuc,
• złośliwego rozrostu układu krwiotwórczego.

Usuwanie brodawek łojotokowych

Tak jak już wcześniej powiedzieliśmy, istnieją zabiegi, dzięki którym możliwe usuwanie brodawek łojotokowych. Należy do nich głównie: laseroterapia, elektrokoagulacja oraz krioterapia. Każdy zabieg musi być jednak przeprowadzony przez lekarza.

Laseroterapia

Podczas tego zabiegu wykorzystywany jest nowoczesny laser. Doprowadza on do wypalenia, a następnie – obumarcia brodawki, która kilka tygodni później odpada. Jest to możliwie dzięki prawidłowo dobranej wiązce lasera, który nie usuwa przy okazji zdrowych tkanek. Przez kilku dni po zabiegu w miejscu brodawki pozostaje strupek, który odpada po dwóch lub trzech tygodniach. Zdarza się, że zostaje po nim mała blizna – tak się dzieje jednak jedynie w przypadku większych zmian.

Elektrokoagulacja

Usuwanie brodawek łojotokowych jest możliwe przy pomocy elektrokoagulacji. W przypadku tego zabiegu dochodzi do ich destrukcji przy pomocy zmiennego prądu. Korzystając z noża elektrycznego, lekarz ścina zmianę, po czym przez kilka dni w jej miejscu widoczny jest mały strupek. Zabieg ten może wykonać zarówno dermatolog, jak i chirurg. Aby go przeprowadzić, potrzebne jest jednak znieczulenie.

Krioterapia

Aby usunąć brodawki łojotokowe, można również zastosować krioterapię. Zabieg ten najczęściej przeprowadzają dermatolodzy. Chodzi tu o zamrażanie brodawek, przy wykorzystaniu ciekłego azotu, który jest źródłem zimna. Niska temperatura doprowadza do obumarcia zmian skórnych. Po kilku dniach od zabiegu brodawka zmienia kolor na czarny i przyjmuje strukturę strupa. Po miesiącu samoistnie odrywa się od naskórka. Czasem po zabiegu może, niestety, pozostać blizna.

Źródła:

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK545285/
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4196312/
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5367878/
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6290447/
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6719672/
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18801147
7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26461823