Brodawki na szyi – dlaczego powstają i jak się ich pozbyć?

Zahaczasz o nie, zakładając biżuterię, podrażniasz je podczas ubierania się. Mowa o brodawkach na szyi. Pojawiają się przede wszystkim u dzieci i kobiet w średnim wieku. Budzą spory dyskomfort estetyczny. Mogą też wywołać duży niepokój, zwłaszcza jeśli pojawiają się nagle i licznie.

Jak wyglądają i czym są brodawki?

Brodawki na szyi, czyli brodawczaki to grudkowate narośle na skórze wywołane przede wszystkim przez wirus HPV. Czym jest wirus HPV? Odkrył go w latach 80 XX w. Harald zur Hausen. Po zakażeniu wirusem HPV można zaobserwować typowe objawy, do których należą nie tylko brodawki skórne i błon śluzowych, ale też dróg oddechowych, narządów płciowych, a także układu moczowego i odbytnicy.

Jak wyglądają  brodawki? Narośle na skórze szyi nazywane brodawczakiem może mieć różną postać. Czasami płasko przylega do powierzchni, a innym razem jest cienkie i wyraźnie odstające. Może być twarde i miękkie, a także pokryte włoskami. Ich rozmiar waha się od zaledwie kilku milimetrów do nawet kilku centymetrów. Zmiany te nie wywołują ani bólu, ani świądu. Są jednak niekiedy źródłem dyskomfortu natury estetycznej. Ponadto mogą wywoływać dyskomfort podczas ich podrażniania przez odzież czy noszoną biżuterię.

Nie należy przy tym mylić brodawek z włókniakami. Włókniaki, czyli luźne włókniste zmiany (powstające przez zbyt szybkie namnażanie się fibroblastów) są jednym z typów łagodnego nowotworu. Z nieprawidłowością tą zmaga się około 20–25 proc. populacji, a w grupie powyżej 40 roku życia nawet 37 proc. Powszechnie powstają w czasie ciąży w konsekwencji zachodzących w organizmie przemian hormonalnych. Tylko w nielicznych przypadkach włókniaki przeradzają się w złośliwą formę.

Rodzaje brodawek

Mianem brodawek określa się skórne zmiany, które mogą pojawiać się na różnych częściach ciała. Jedne lokalizują się w obrębie narządów płciowych, inne na twarzy i kończynach, a jeszcze inne na podeszwach stóp. Bez względu na rodzaj brodawki warto skonsultować zmiany ze specjalistą i w razie potrzeby – usunąć je. Wyróżnić można m.in.:

• brodawki łojotokowe – płaskie brodawki o nierównej powierzchni w ciemnym kolorze, które pojawiają się licznie po 40. roku życia w wyniku zaburzenia rogowacenia skóry;
• brodawki płciowe – zmiany w obrębie narządów płciowych i odbytnicy, powstające w wyniku przeniesienia wirusów drogą płciową (np. kłykciny kończyste);
• brodawki płaskie – powstają na skórze twarzy i szyi oraz rękach w konsekwencji zakażenia wirusem HPV;
• kurzajki są objawem zakażenia wirusem HPV u najmłodszych i ustępują wraz z wiekiem dzięki nabyciu swoistej odporności;
• brodawki stóp mozaikowe lub dogłębne – to kurzajki na podeszwowej stronie stóp, które niekiedy mogą wywoływać dyskomfort podczas chodzenia.

Przyczyny powstawania brodawek na szyi

Brodawki na szyi wywołane są przez wirus HPV, czyli wirus brodawczaka ludzkiego. Istnieje ponad 100 wariantów tego wirusa. Jednak aż 60 z nich odpowiada za zmiany w obrębie narządów płciowych. Na pozostałych partiach ciała brodawki pojawiają się w wyniku zainfekowania przez nieco ponad 40 znanych typów HPV.

Wirus HPV przenoszony jest przede wszystkim drogą płciową. Stąd też większe ryzyko zainfekowania występuje u osób, które często zmieniają partnerów seksualnych. Ponadto bardziej podatne na pojawienie się skórnych zmian są osoby z obniżoną odpornością.

W przypadku włókniaków, które niekiedy mylnie nazywane są brodawkami, przyczyn powstałych zmian należy upatrywać w przemianach hormonalnych. Właśnie dlatego tak często pojawiają się na szyi kobiet w okresie ciąży. Nie jest to wówczas nic niepokojącego, choć jak każdą zmianę i tę warto skonsultować z dermatologiem, by wykluczyć inne podłoże niż hormonalne.

Czy brodawki powinny niepokoić?

Wirus HPV, który może wywołać pojawienie się brodawek na szyi, znany jest z działania zapalnego na drogi płciowe. Może to inicjować stany przednowotworowe. W przypadku zmian skórnych brodawki i plamy mogą również doprowadzić do rozwoju nowotworu. Nie każdy jednak z wariantów wirusa HPV pociąga za sobą tak poważne konsekwencje. W związku z tym pojawienie się brodawczaków na szyi nie powinno rodzić paniki, ale też niewłaściwa jest nadmierna ignorancja zmian. Jeśli zauważysz nowe twory na skórze – skonsultuj je z dermatologiem. Unikaj autodiagnozy. Samodzielnie jesteś w stanie w ograniczony sposób stwierdzić czy masz do czynienia z pieprzykami wypukłymi, kurzajkami, czy włókniakami na skórze.

Ponadto nawet niegroźne brodawczaki warto usunąć, jeśli są duże i odstające. Nietrudno bowiem wówczas o uszkodzenie ich powierzchni podczas ubierania się czy zakładania biżuterii. A ponieważ każde naruszenie tego typu zmian może doprowadzić do zakażenia – warto pozbyć się problemu i nie ryzykować poważnych konsekwencji dla zdrowia.

Jak usunąć brodawki?

Nie ma się co oszukiwać – brodawki na szyi nie wyglądają estetycznie. Dlatego też często są powodem zaniżonej samooceny. Zamiast zasłaniać szyję szalikami czy chustami – można pozbyć się tego defektu domowymi sposobami lub decydując się na zabieg w gabinecie kosmetycznym. Dzięki temu zaczniesz czuć się pewnie, ale też przestaniesz podrażniać brodawki na szyi podczas zakładania łańcuszka czy w czasie ubierania.

Jak usunąć brodawki domowym sposobem?

W walce z brodawkami skuteczny jest kwas salicylowy, który przyspiesza złuszczanie naskórka, a wraz z nim – powstałych zmian. Możesz sięgnąć po maść na brodawczaki z kwasem salicylowym i cynkiem albo wybrać plastry z kwasem salicylowym 40 proc.

Jak usunąć brodawki profesjonalnymi metodami?

Jeśli stosowanie maści i plastrów z kwasem salicylowym nie przyniosą efektów pomimo regularnego i długotrwałego stosowania – możesz zdecydować się na profesjonalne usuwanie brodawczaków. Przed zabiegiem warto wykonać badanie dermatoskopowe i pobrać materiał do badania histopatologicznego, aby wykluczyć złośliwy charakter zmian.

Jak pozbyć się brodawki w salonie kosmetycznym lub u dermatologa? Możesz zdecydować się na:

• krioterapię (zastosowanie ciekłego azotu),
• elektrokoagulację (zastosowanie prądu o wysokiej częstotliwości),
• laseroterapię (zastosowanie promienia lasera o długości fali 10 600 nm).

Laseroterapia gwarantuje najmniej krwawy przebieg zabiegu usuwania brodawki, ale też znacząco skraca czas gojenia w porównaniu do krioterapii i elektrokoagulacji.

Źródła:

1. J. Broniarczyk, M. M. Koczorowska, Struktura i właściwości wirusa brodawczaka ludzkiego, „Biotechnologia” nr 3(90), s. 126–145.
2. A. Owczarczyk-Saczonek, W. Placek, Włókniaki skóry jako objaw zaburzeń metabolicznych, „Przegląd Dermatologiczny” 2016, nr 103, s. 240–245.
3. A. Hauzer, J. Gnus, i in. Leczenie zaburzeń barwnikowych skóry związanych z wiekiem. Przegląd metod, „Kosmetologia Estetyczna” 2017, vol. 6, nr, s. 527–534.
4. P. Arcimowicz, A. Bruzgielewicz, Zakażenie wirusem HPV jako czynnik nowotworzenia w rakach głowy i szyi, „Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny” 2013, nr 2. s. 11–14.
5. A. Borzęcki, R. Miturska, Brodawczak naskórkowy w praktyce dermatologicznej. Klinika i leczenie, „Przegląd Dermatologiczny” 2013, nr 100, s. 96–101.