Czerwonka i cholera w Mariupolu. „Na ulicach gniją odpadki, a skażenie mogą wywołać prowizoryczne groby”

Sytuacja w Mariupolu jest dramatyczna. Brakuje leków, woda pitna jest skażona, a na ulicach gniją odpadki. Wszędzie są też prowizoryczne groby. Jak mówi doradca mera Mariupola Petro Andriuszczenko, można mówić o początku epidemii w mieście.

Epidemia czerwonki i cholery w Mariupolu

W Mariupolu wybuchła epidemia czerwonki i cholery. Mówiono o niej już kilka tygodni temu, gdy z powodu bombardowań zostały uszkodzone rury. W wyniku tego woda pitna miesza się ze ściekami, nie ma też dostępu do kanalizacji. Informacje te potwierdziła w połowie maja Dorit Nitzan, szefowa WHO w Ukrainie.

5 czerwca Petro Andriuszczenko, doradca mera Mariupola, cytowany przez portal Suspline, poinformował, że miasto „faktycznie jest już zamykane na kwarantannę”.

„Teraz jest to łagodniejsza wersja kwarantanny, bardziej biurokratyczna, ale myślę, że oni rozumieją, że zaczęła się epidemia” – dodał doradca mera.

Petro Andriuszczenko wyjaśnił:

„Zdajemy sobie sprawę, że płytkie mogiły mają pewien wpływ, gnicie odpadków na ulicach – to wszystko trafia do wody, morza, źródeł wody pitnej. Ryzyko epidemii już jest nie tylko groźbą, jest już na takim poziomie, że w zasadzie odnotowujemy przypadki – na tyle, na ile możemy je rejestrować. Pozwala to mówić, że właściwie rozpoczęła się epidemia”.

Medycy nie mają jak walczyć z chorobami

Petro Andriuszczenko wyjaśnił też, że lekarze nie mają jak walczyć z chorobami. W zajętym przez Rosjan szpitalu nie ma dostępu do leków oraz opieki medycznej. Przychodnie, laboratoria i inne szpitale nie działają.

Czerwonka i cholera – co warto o nich wiedzieć?

Czerwonka (dyzenteria) to popularna nazwa choroby biegunkowej układu pokarmowego. Wywoływana jest przez czynnik infekcyjny. W zależności od przyczyny wyróżnia się czerwonkę bakteryjną oraz amebową. Zalicza się ją do grupy chorób brudnych rąk. 

Czerwonka wymaga leczenia polegającego na nawadnianiu organizmu. W zależności od przyczyny powstania i stanu chorobowego do terapii dołącza się antybiotyki lub leki przeciwpierwotniakowe. Przy szybkim ich wdrożeniu ryzyko pojawienia się powikłań czerwonki zmniejsza się.

Objawami czerwonki, zaraz po biegunce, są:

• kurczowe bóle brzucha,
• częste oddawanie małych ilości stolca z zawartością patologicznych wydzielin: krwi, śluzu oraz ropy,
• osłabienie,
• gorączka,
• utrata apetytu,
• zmniejszenie masy ciała,
• nudności oraz wymioty.

Cholera natomiast to bakteryjna choroba zakaźna atakująca przewód pokarmowy, wywoływana przez przecinkowca cholery (Vibrio cholerae). Choroba wywołana przez ten drobnoustrój ma ostry przebieg, może być bardzo niebezpieczna i w krótkim czasie może doprowadzić do pogorszenia się stanu pacjenta, a nawet do jego zgonu. Odporność po zachorowaniu jest bardzo krótkotrwała.

Cholerą zarazić się można głównie drogą pokarmową, spożywając zanieczyszczoną żywność oraz wodę. Objawy pojawiają się zwykle od kilkunastu godzin do kilku dni od kontaktu z przecinkowcem cholery.

Pierwszym symptomem są zazwyczaj wymioty, jednak główny objaw cholery to wodnista, obfita biegunka. Stolec jest całkowicie płynny, odbarwiony, bez domieszki krwi, z niewielką ilością śluzu. W ciągu 24 godzin dojść może do oddania nawet 30 litrów płynu. Chory na cholerę zwykle nie gorączkuje, temperatura może być nieznacznie podwyższona, brzuch nie musi być bolesny.

W wyniku odwodnienia elastyczność skóry zostaje zmniejszona, staje się ona pomarszczona i sucha, śluzówki jamy ustnej i spojówki podsychają, oczy są zapadnięte, a rysy twarzy zaostrzone. Zaburzona zostaje gospodarka elektrolitowa, na co wskazują symptomy takie jak drżenia mięśniowe, bolesne skurcze wielu grup mięśni, zaburzenia akcji serca i zaburzenia pracy nerek.