Czym jest ciąża biochemiczna – przyczyny, objawy oraz postępowanie

Ciążą biochemiczną nazywamy sytuację, w której dochodzi do obumarcia zapłodnionej komórki jajowej zaraz po jej implantacji. O ciąży biochemicznej mówimy, gdy dochodzi do obumarcia zarodka do 6 tygodnia ciąży.

Ciąże biochemiczne stanowią statystycznie nawet 50–60% wszystkich. Często kobieta nie zdaje sobie sprawy, iż jest w ciąży i krwawienie w wyniku poronienia uznaje jako spóźnioną miesiączkę. Jest to sytuacja, która nie wymaga leczenia ani żadnej interwencji lekarskiej.

Ciąża biochemiczna – przyczyny

Według naukowców ponad 30% przyczyn ciąż biochemicznych występuje na skutek nieprawidłowości lub zaburzeń podczas implantacji, czyli zagnieżdżania się zarodka w ścianie jamy macicy. Źródłem problemów podczas implantacji mogą być:

• blizny w jajowodach lub ścianie macicy po przebytych zabiegach lub operacjach ginekologicznych;
• poważne wady płodu – w ludzkim organizmie błędy, pomyłki, w tym nieuleczalne wady płodu są samoczynnie i samoistnie usuwane. Ten sam powód podaje się w przypadku ciąż ektopowych, czyli pozamacicznych lub gdy mamy do czynienia z pustym pęcherzem bądź jajem płodowym;
• stosowanie używek takich jak: alkoholu, papierosów, narkotyków czy kawy w nadmiarze;
• zaburzenia anatomiczne kobiet;
• stany anemii, zbyt niski poziom żelaza;
• przeciążenie organizmu, zbyt aktywny tryb życia bądź wysiłek fizyczny;
• nieprawidłowa dieta, uboga w witaminy oraz makro- i mikroelementy;
• nadwaga lub otyłość;
• poważne stany zapalne narządów rodnych, w szczególności przydatków;
• zachorowanie na różyczkę, świnkę, toksoplazmozę czy inne poważne infekcje we wczesnym etapie ciąży.

Ciąża biochemiczna – objawy

Czasem zdarza się, że wynik testu ciążowego jest pozytywny, natomiast ciąży nie widać podczas wykonywania badania ultrasonograficznego (USG). To jeden z głównych objawów ciąży biochemicznej. W takim przypadku postawienie diagnozy nie jest proste, ponieważ niekiedy podwyższony poziom gonadotropiny kosmówkowej (beta-HCG) może być symptomem choroby nowotworowej np. nowotworu jajnika.

Jeśli spóźnionej miesiączce towarzyszył ból brzucha, może świadczyć to o ciąży biochemicznej. Krew w przypadku takiego poronienia zazwyczaj jest bardziej obfita i jasnoczerwona. Niekiedy mogą występować delikatne skurcze mięśni macicy.

Ciąża biochemiczna – postępowanie

Ze względu na to, iż zarodek nie zdążył się zagnieździć i nie rozwijał się w jamie macicy, podczas poronienia biochemicznego cała zapłodniona komórka jajowa jest usuwana z organizmu. Wyłyżeczkowanie jamy macicy nie jest konieczne. O poronieniu mówimy, gdy płód obumiera przed 23 tygodniem ciąży, natomiast po przekroczeniu tego tygodnia mamy do czynienia z obumarciem płodu. Organizm po poronieniu biochemicznym bardzo szybko wraca do równowagi. Dlatego też w większości przypadków kobiety nie zdają sobie sprawy, iż były w ciąży. Bardzo często zdarza się ciąża biochemiczna po in vitro. Wprowadzone zapłodnione komórki jajowe często nie są w stanie przyjąć się lub obumierają zaraz po ich zagnieżdżeniu, gdyż organizm traktuje je jako wrogie. Jeśli stan organizmu jest zły, może się zdarzyć, iż kobieta zostanie skierowana do szpitala w celu poprawienia ogólnej kondycji organizmu, nawodnienia oraz dożywienia lub poprawienia parametrów krwi. Niekiedy, szczególnie w przypadku, gdy występują poważne choroby towarzyszące, bywa poddawana dalszej diagnostyce. Jeśli dojdzie do ciąż biochemicznych kilkukrotnie, a kobieta jest ich świadoma, warto poszukać przyczyny ich wystąpienia. W tej sytuacji może okazać się bardzo pomocny lekarz genetyk, który pomoże potwierdzić lub wykluczyć genetyczne predyspozycje do poronień. Nie należy również zapominać o możliwości skorzystania z pomocy psychologa. Dla wielu kobiet poronienie jest trudnym doświadczeniem życiowym, z którym nie zawsze jest w stanie sama sobie poradzić, a psychoterapia uspokoi zarówno kobietę jak i jej partnera. Jest to również bardzo istotne podczas starania się o dziecko i o utrzymanie ciąży, gdyż stres bardzo negatywnie wpływa na obie sytuacje.