Czym jest melanotropina (MSH) i jaka jest jej rola w organizmie? 

Czy wiesz, że istnieje hormon, który nie tylko kontroluje barwę skóry, ale wpływa też na inne istotne funkcje organizmu? Mowa o melanotropinie produkowanej przez przysadkę mózgową. Jaka jest jej rola? W jaki sposób działa? Czy można ją suplementować? 

Czym jest melanotropina? 

Malanotropina – inaczej MSH, hormon melanotropowy (ang. melanocyte-stimulating hormone) – to hormon peptydowy produkowany przez przysadkę mózgową w odpowiedzi na działanie melanoliberyny (MRH) wytwarzanej przez podwzgórze. Powstaje z POMC, czyli proopiomelanokortyny. Warto przy tym zaznaczyć, że melanotropina to nie jeden, ale tak naprawdę trzy rodzaje substancji: 

• alfa-MSH, 
• beta-MSH, 
• gamma-MSH. 

Jednak na szczególną uwagę zasługuje pierwsza z wymienionych substancji. Alfa-MSH (ang. alpha-melanocyte-stimulating hormone) uczestniczy bowiem w procesie kontrolowania pobierania pokarmu. A to nie jedyna jej rola.

Jakie są funkcje melanotropiny? 

W świetle trwających badań wiadomo, że hormon MSH uczestniczy w procesie kontrolowania procesu pobierania pokarmu. Ma zdolność do regulowania apetytu, masy ciała i zużywania energii przez organizm. Jednak większe zainteresowanie skupia jego zdolność do oddziaływania na melanocyty – komórki skóry, które wytwarzają melaninę, czyli barwnik nadający tkance określony odcień. Ważną funkcją melanotropiny jest w związku z tym regulacja pigmentacji skóry.

Zwiększona synteza melaniny w odpowiedzi na oddziaływanie melanotropiny na melanocyty powoduje także reagowanie skóry na działanie promieniowania UV. Dlatego po ekspozycji ciała na słońce, ciemnieje – to naturalny mechanizm ochronny, zabezpieczający tkanki położone głębiej przed szkodliwymi wpływem światła słonecznego. Trwają badania nad wpływem melanotropiny na procesy zapalne i odpornościowe. Wciąż jednak nie jest do końca poznana ta zależność – wymaga dalszych analiz.

Jak przebiega mechanizm działania melanotropiny? 

Malanotropinę wydziela przysadka mózgowa stymulowana przez melanoliberynę podwzgórza, głównie w reakcji na działanie promieniowania słonecznego. Syntezę hamuje natomiast podwyższone stężenie kortyzolu, adrenaliny i noradrenaliny (hormonów stresu). 

Po uwolnieniu MSH wiąże się z receptorami melanokortynowymi (MC1R), ulokowanymi na powierzchni komórek produkujących pigment (melanocytów). W takiej postaci inicjuje szereg reakcji wewnątrzkomórkowych w organizmie, co finalnie doprowadza do zwiększonej pigmentacji.

Kiedy warto sięgnąć po syntetyczną melanotropinę? 

Melanotropina jest naturalnie wytwarzana przez organizm. Niekiedy jednak sięganie po syntetyczny związek przynieść może wiele korzyści. Hormon produkowany na potrzeby medycyny estetycznej i kosmetologii pozwala uzyskać efekt pięknej opalenizny bez konieczności eksponowania skóry na szkodliwe działanie promieniowania UV. Warto jednak zachować ostrożność w suplementacji, ponieważ MSH przyjmowany w sposób niekontrolowany może wywołać szereg skutków ubocznych, w tym przede wszystkim: 

• nudności,  
• zawroty głowy, 
• trwałe zmiany w pigmentacji skóry.  

Jeżeli chcesz zacząć suplementację melanotropiny, odwiedź lekarza pierwszego kontaktu lub dermatologa i omów swoje potrzeby. Wówczas otrzymasz zalecenia odpowiednie dla swojego stanu zdrowia. Skontaktuj się także ze specjalistą w razie wystąpienia wspomnianych wyżej skutków ubocznych.

Bibliografia: 

1. Ciepielewski Z., Piwka A., Anatomia. Układ hormonalny, hormony, Wydział Biologii, Uniwersytet Gdański. 
2. Engler-Jastrzębska M., Kamm A., Molekularne podstawy pigmentacji skóry. Etiologia i profilaktyka hiperpigmentacji, Kosmetologia Estetyczna 2019, vol. 8, nr 3, s. 275-284. 
3. Gruczoły dokrewne, wykład 14, Zakład Anatomii Prawidłowej Człowieka Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. 
4. Tomaszewska A., Salamon S., Świtoński M., Rodzina genów kodujących receptory melanokortyn (MCR) i związek ich polimorfizmu z cechami zwierząt, Przegląd Hodowlany 2012, nr 5-6, s. 1-3.