Dlaczego stosunek przerywany to słaby kompromis?

Stosunek przerywany, często traktowany jako naturalna metoda antykoncepcji, budzi wiele pytań i wątpliwości. Czy rzeczywiście jest skuteczny? Jakie ryzyko wiąże się z jego stosowaniem? W tym artykule postaram się wyjaśnić te kwestie. Zapraszam do lektury.

Na czym polega stosunek przerywany? 

Stosunek przerywany, znany również jako coitus interruptus, to praktykowany od wieków sposób zapobiegania ciąży. Polega na wycofaniu członka z pochwy partnerki tuż przed ejakulacją. Chociaż może wydawać się to proste i naturalne, wymaga znacznej kontroli oraz świadomości swojego ciała ze strony mężczyzny. A jak wiadomo, podczas miłosnych uniesień łatwo się zapomnieć.

Czy stosunek przerywany jest skuteczny w zapobieganiu ciąży? 

W przypadku stosunku przerywanego, wskaźnik Pearla waha się od 18 do 28, co oznacza, że nawet do 28 na 100 kobiet może zajść w ciążę w ciągu roku, korzystając z tej metody antykoncepcji. Dla porównania, doustna antykoncepcja hormonalna czy wkładki wewnątrzmaciczne mają znacznie niższy wskaźnik Pearla, często poniżej 1. Stosunek przerywany nie jest więc niezawodną metodą zapobiegania ciąży, a jego skuteczność ocenia się jako niską.

Jak zwiększyć skuteczność stosunku przerywanego? 

Aby zwiększyć efektywność stosunku przerywanego, warto skorzystać z następujących praktycznych wskazówek: 

1. Zastosujcie środek plemnikobójczy. Spermicydy to chemiczne substancje, które unieczynniają plemniki. Stosuje się je dopochwowo w postaci żelu czy pianki.  
2. Uważajcie na dni płodne. Okres największej płodności kobiecej przypada na około 3 dni przed oraz 2 dni po owulacji. Obserwacja cyklu menstruacyjnego da wam informację na temat tego, kiedy unikać stosunku. 
3. Oddanie moczu przed zbliżeniem. Ważne jest, aby mężczyzna oddał mocz przed seksem. Mocz przepływający przez cewkę wypłucze ją z resztek spermy (a dokładnie z plemników), która mogła pozostać w niej po poprzednim wytrysku. Żywotność plemników wynosi około 72h, dlatego warto zawsze stosować ten krok. 
4. Uwaga na wytrysk. Upewnijcie się, że podczas ejakulacji sperma nie dostanie się na górne partie ud lub pachwiny partnerki. Nawet niewielka ilość przypadkowo przeniesiona w okolice pochwy może zawierać wystarczającą do zapłodnienia liczbę plemników. 

Jeśli partnerowi nie uda się wycofać członka z pochwy na czas, ryzyko ciąży rośnie dość gwałtownie. Warto zastosować wtedy antykoncepcję awaryjną – w Polsce wydawana jest na receptę, którą wystawia lekarz rodzinny, ginekolog, a nawet lekarz Opieki Świątecznej. 

Rozważ te aspekty, zanim wybierzesz stosunek przerywany jako metodę antykoncepcji 

Choć stosunek przerywany może wydawać się prostą metodą antykoncepcji, wiąże się z nią szereg wad. Poza omówioną już niską skutecznością zwróć uwagę na inne czynniki, które zostały opisane poniżej. 

Ryzyko ciąży jest duże 

Aby doszło do zapłodnienia, wytrysk wcale nie musi mieć miejsca w pochwie. Preejakulat, czyli płyn wydzielany przed ejakulacją, również zawiera plemniki zdolne do zapłodnienia. Ponadto konieczność przerwania stosunku w kulminacyjnym momencie wymaga od mężczyzny dużej precyzji i samokontroli, co w praktyce jest trudne do osiągnięcia, szczególnie u mężczyzn dopiero uczących się swojego ciała w młodym wieku. 

Brak ochrony przed chorobami wenerycznymi 

Stosunek przerywany nie oferuje żadnej ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, co jest ważnym aspektem do rozważenia, zwłaszcza przy częstej zmianie partnerów seksualnych. Taką funkcję pełni jedynie prezerwatywa, dlatego, jeżeli często uprawiasz seks z różnymi partnerami, pamiętaj, aby używać ich nie tylko w celu zapobiegania ciąży, ale także w ramach profilaktyki chorób wenerycznych.

Bibliografia: 

1. https://www.webmd.com/sex/birth-control/pull-out-withdrawal [dostęp z 05.12.2023].
2. Irene A., Gretchen S., Coitus Interruptus Is Not Contraception, Sexually Transmitted Diseases 2011, 38 (4).
3. Sznitman S. R., Romer D., Brown L. K., Prevalence, correlates, and sexually transmitted infection risk related to coitus interruptus among African-American adolescents, Sexually Transmitted Diseases 2009, 36, 218-220.