Hermafrodytyzm – czym jest? Jakie są jego przyczyny?

Często zdaje nam się słyszeć o ludziach, którzy mają dylematy i nie potrafią dokładnie określić swojej płci. Nie akceptują swojego ciała i czują się w nim źle. Środowiska, w których funkcjonują im nie odpowiadają, natomiast ich całe życie jest w rozsypce. Wielu ludzi uważa, że są to osoby z problemami psychicznymi, jednak prawda jest nieco inna i bardziej złożona.

Czym hermafrodytyzm jest i jakie są jego przyczyny?

Hermafrodytyzm nazywany jest inaczej interseksualizmem. Choroba ta spowodowana jest genami lub hormonami. hermafrodyta to osoba, która posiada dwa układy rozrodcze – męski oraz żeński. Można teraz pomyśleć, że to niemożliwe, natomiast występują one w różnych rozmiarach. Jeden narząd płciowy zazwyczaj bardzo mocno dominuje. Niestety u niektórych dzieci dopiero w okresie pokwitania można jednoznacznie stwierdzić jaka płeć dominuje. W normalnych przypadkach wiemy to już wcześniej lub od razu po urodzeniu, aczkolwiek u hermafrodytów lekarz czasami zdaje się na własną intuicję, lub czeka do okresu pokwitania. Jest to nie ukrywajmy zabieg bardzo krzywdzący dzieci, ponieważ przypadłość ta prowadzi w przyszłości do licznych dramatów i odrzuceń w życiu dorosłym. Statystyki mówią, że hermafrodytów rodzi się więcej, niż osób z zespołem Downa. Niektóre źródła podają, że 1 człowiek na 500 rodzi się z Hermafrodytyzmem.

Rodzaje hermafrodytyzmu

Istnieją różne typy interseksualizmu. Często zachodzą przypadki mieszania się różnych klasyfikacji, natomiast w gruncie rzeczy możemy wyróżnić trzy rodzaje:

1. Hermafrodytyzm rzekomy męski – zewnętrzne narządy płciowe żeńskie a wewnętrzne – męskie
2. Hermafrodytyzm prawdziwy – obecność jądra oraz jajnika po stronie wewnętrznej i zewnętrznej.
3. Hermafrodytyzm rzekomy żeński – zewnętrzne narządy płciowe wyglądają jak u mężczyzny, natomiast wewnętrzne są żeńskie

Nie można mylić transseksualizmu, lub transwestytyzmu z przypadłością wspomnianą wyżej, ponieważ transseksualizm to psychiczne poczucie przynależności do innej płci, natomiast transwestytyzm to chęć ubierania się w stroje przeznaczone dla płci przeciwnej wraz z odwzorowywaniem zachowania drugiej płci, by uzyskać różnego rodzaju satysfakcję seksualną, lub psychiczną.

Hermafrodytyzm – warto wiedzieć

Ciekawostek i różnego rodzaju smaczków na temat interseksualizmu jest bardzo dużo. Niestety na świecie w wielu krajach jest to olbrzymie tabu. W większości przypadków tacy ludzie nikomu o tym nie mówią a nawet przy niewidocznych rodzajach obojnactwa sami nie wiedzą, że są trzeciej płci. Oficjalnie w 2003 roku w Austrii wydano paszport dla tamtejszej obywatelki – nie kategoryzując jej do żadnej z obu płci.

• Zabiegi na usuwanie niepożądanych narządów płciowych u hermafrodytów w Polsce wykonuje się od niecałych 10 lat. Ameryka natomiast praktykuje ten sposób od ponad 70 lat
• MSZiH (Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Handlu) pierwszy raz w 2003 roku wydało paszport dla obywatelki, która przez kilka miesięcy walczyła o prawo do posiadania dokumentu, w którym będzie ukazana jej obupłciowość
• Eksperci twierdzą, że operacje na usuwanie jednego z narządów płciowych wykonuje dla hermafrodyty o wiele więcej szkód, niż korzyści w związku z czym osoby urodzone z narządem męskim oraz żeńskim w przyszłości będą traktowane jako oddzielna płeć
• Są różne rodzaje Hermafrodytyzmu. Może być tak, że narządy żeńskie występują na zewnątrz a męskie po stronie wewnętrznej, lub na odwrót. Aczkolwiek zdarza się stosunkowo dużo przypadków, gdy po stronie zewnętrznej jak i wewnętrznej występują oba narządy płciowe
• Obojnactwo oraz interseksualizm to synonimy hermafrodytyzmu
• Hermafrodyci w większości przypadków posiadają geny uwarunkowujące ich do interseksualizmu

Hermafrodytyzm – podsumowanie

Warto czasem spojrzeć na ludzi z innej perspektywy i nie oceniać ich pochopnie. Bardzo łatwo się mówi i pisze o interseksualizmie. Musimy jednak zdać sobie z tego sprawę, że tacy ludzie się z tym rodzą i to oni mają ogromne problemy. Osobiście możemy tylko i wyłącznie im współczuć i docenić to, co mamy, że urodziliśmy się w pełni normalni i zdrowi. Jednakże to, co doświadczają osoby z obojnactwem przez całe życie nie jest czymś najprzyjemniejszym i nie można ich szufladkować a należy szanować.

Osoby te – tak samo jak my. Urodziły się, by godnie egzystować, lecz matka natura im to nieco utrudniła. Jednak musimy zdać sobie sprawę, że może to dotknąć każde narodzone dziecko. Tak naprawdę współczynnik 1:500 to bardzo duże prawdopodobieństwo na Hermafrodyzm.

Popatrzmy na dzieci z zespołem Downa. Jak wcześniej wspomniałam – szansa na poczęcie potomstwa z Hermafrodyzmem jest taka sama jak dziecka z zespołem Downa. Tylko różnica jest taka, że zespół Downa to nie temat tabu i tacy ludzie nie są krzywdzeni i wyśmiewani, natomiast populacja posiadającą obojnactwo nie jest akceptowana, jeśli ktoś się o tym dowie. Należy pamiętać, że o ile nie możemy nic z tym zrobić – to na pewno możemy takim ludziom pomagać i ich nie wytykać palcami, gdyż są to tak jak my ludzie.