Jak wygląda przykurcz Dupuytrena? Przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia

Przykurcz Dupuytrena to powszechna choroba rozcięgna dłoniowego ręki z postępującym przykurczem zgięciowym palców. Schorzenie może dotyczyć również stóp. Przykurcz Dupuytrena na stopie, zwany chorobą Ledderhose’a, objawia się zwłóknieniami rozcięgna podeszwowego stopy. Nieleczona choroba zazwyczaj postępuje.

Przyczyny choroby Dupuytrena nie są jednoznaczne, jednak schorzenie wymaga leczenia. Leczenie przykurczu Dupuytrena obejmuje kilka metod, w których dominują operacja chirurgiczna oraz rehabilitacja. Ćwiczenia przykurczu Dupuytrena mogą być prowadzone również niezależnie od interwencji chirurgicznej, co przyczynia się do ograniczania postępu choroby.

Przykurcz Dupuytrena

Przykurcz Dupuytrena to choroba rozcięgna dłoniowego, charakteryzująca się jego bliznowaceniem i postępującym przykurczem zgięciowym palców. Przykurcz Dupuytrena dotyka najczęściej mężczyzn, a pierwsze objawy pojawiają się po 40. roku życia.

Przykurcz Dupuytrena – przyczyny

Przyczyny choroby Dupuytrena nie są jednoznaczne. Wyróżnia się trzy czynniki powstania schorzenia:

• genetyczne;
• urazowe, zaistniałe w wyniku przeciążeń i mikrouszkodzeń w obrębie palców; przykurcz tego typu utożsamiany jest z chorobą zawodową;
• powinowactwo z zaburzeniami pracy nerwu łokciowego, schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego, zmianami korzeniowymi na odcinku gałęzi pomiędzy kręgosłupem szyjnym a piersiowym (C6–Th1).

Przykurcz Dupuytrena – objawy

Przykurcz Dupuytrena powstaje na skutek rozrostu komórek rozcięgna dłoniowego, w wyniku czego kształtują się drobne guzki w części dłoniowej palca IV i V. Przebieg chorobowy ma charakter postępujący, a ostateczny obraz choroby Dupuytrena to utrwalone przykurcze w stawach śródręczno-paliczkowych i międzypaliczkowych bliższych. Zbliznowaceniu ulegają również pobliskie struktury łącznotkankowe rozcięgna dłoniowego, co wzmaga patologie strukturalne o obrębie aparatu stawowo-więzadłowego i utrudnia leczenie.

Pierwsze objawy zwiastujące zmiany to ból w okolicy nasady palca środkowego, serdecznego i małego o różnym charakterze i nasileniu. Sam proces chorobowy postępuje bezboleśnie. Charakterystyczne symptomy to również:

• upośledzenie funkcjonalności ręki, szczególnie umiejętności chwytania, składania rąk do modlitwy, wkładania dłoni do kieszeni czy opierania spodnią częścią dłoni o płaską powierzchnię;
• obniżone czucie w okolicach opuszków zajętych palców;
• parestezje;
• wzmożona potliwość ręki;
• obniżona temperatura łokciowego brzegu dłoni, wskazująca na zaburzenia miejscowego krążenia krwi;
• widoczne napięcie rozcięgna, trwałe ustawienie serdecznego i małego palca w zgięciu dłoniowym i stawach międzypaliczkowych.

Przykurcz Dupuytrena – leczenie

Leczenie przykurczu Dupuytrena rokuje tym lepiej, im wcześniej zostanie wprowadzone odpowiednie postępowanie hamujące progres. Na etapie utrwalonych zmian stosuje się przede wszystkim zabiegi chirurgiczne, a następnie metody uzupełniające, umożliwiające sprawną rekonwalescencję.

Operacja przykurczu Dupuytrena polega na wycięciu przerośniętych pasm i zbliznowaciałej tkanki łącznej, powodujących przykurcze. Rozcięgno dłoniowe zostaje całkowicie odciążone, a funkcjonalność i wygląd ręki w pełni wracają do zdrowia. Należy jednak pamiętać, że operacja przykurczu Dupuytrena nie usuwa przyczyny, a jedynie następstwa choroby, w związku z tym przykurcz może powrócić. Rehabilitacja po operacji przykurczu Dupuytrena trwa blisko 4 tygodnie i ma na celu zachowanie elastyczności rozcięgna dłoniowego i tkanek okołostawowych, wzmocnienie mięśni ręki oraz usprawnienie umiejętności chwytnych i manipulacyjnych ręki. Okres rekonwalescencji to przede wszystkim zabezpieczenie i częściowe unieruchomienie operowanej okolicy ciała ortezą. Po ustąpieniu ostrej fazy i rozpoczęciu procesu zabliźniania rany pooperacyjnej wprowadza się ćwiczenia przykurczu Dupuytrena usprawniające funkcje ręki za pomocą przyborów do rehabilitacji ruchowej i przedmiotów codziennego użytku.

Fizjoterapia przykurczu Dupuytrena po operacji skupia się na działaniu przeciwbólowym, przeciwobrzękowym oraz przyspieszającym regenerację uszkodzonych tkanek. W tym celu prowadzi się fizykoterapię z wykorzystaniem m.in. ultradźwięków, laseroterapii, magnetoterapii, promieni IR, elektroterapii. W leczeniu naturalnym przykurczu Dupuytrena poleca się również masaże wirowe, hydromasaże oraz masaże klasyczne.

Nieoperacyjne metody leczenie przykurczu Dupuytrena

W zależności od wskazań lekarskich i zaawansowania choroby, usprawnianie uwzględnia również nieoperacyjne leczenie przykurczu Dupuytrena, np. specjalistyczne leki zmiękczające i rozpuszczające przerośnięte tkanki wywołujące przykurcz. W przypadku szybkiego rozpoznania choroby i niewielkich zmian wprowadza się wczesną rehabilitację hamującą postęp choroby z uwzględnieniem fizykoterapii, terapii ręki, a nawet terapii zajęciowej.