Jak wygląda uczulenie na kota? Objawy i leczenie reakcji alergicznej zawartej w kociej sierści

Alergia na kota polega na występowaniu reakcji uczuleniowej na alergeny zawarte w sierści kota. Uczulenie na kocią sierść to tak naprawdę alergia na białka, które znajdują się we włosiu zwierzęcia.

Koty należą do zwierząt domowych, które najsilniej i najczęściej uczulają. Kocia sierść, podobnie jak substancje wydzielane ze śliną i moczem oraz związki zawarte w ich naskórku, mają bardzo silne właściwości alergizujące.Najsilniejszym alergenem, odpowiedzialnym za kichanie i katar, jest białko Fel d I, które jest produkowane przez gruczoły ślinowe i łojowe naszych mruczących pupili. Kocie alergeny łatwo unoszą się w powietrzu, a dodatkowo są bardzo lepkie, przez co nietrudno o ich rozprzestrzenienie się po całym domu.

Alergia na kota – objawy

Alergia na kota najczęściej objawia się problemami z układem oddechowym. Cząsteczki kocich alergenów mają mikroskopijne rozmiary, więc są po prostu wdychane wraz z powietrzem, a następnie drogami oddechowymi docierają aż do oskrzeli. Do najczęściej występujących objawów alergii na kota należą:

• zaczerwienienie spojówek,
• łzawienie,
• kichanie,
• napady suchego kaszlu,
• uczucie duszności,
• wodnisty katar,
• świąd oskrzeli,
• świszczący oddech,
• wysypka,
• swędzenie i zaczerwienienie skóry.

Nie można lekceważyć tych objawów, ponieważ alergia na kota może doprowadzić do przewlekłego zapalenia zatok, a nawet astmy. W skrajnych przypadkach kontakt z kocim alergenem może wywołać duszności lub obrzęk krtani utrudniający oddychanie. Konsekwencją może być nawet wstrząs anafilaktyczny, charakteryzujący się nagłym obniżeniem ciśnienia krwi.

Alergia na kota – co robić w przypadku wystąpienia objawów?

Jak wiadomo, prawdziwi miłośnicy kotów – nawet ci, którzy cierpią na alergię – nie wyobrażają sobie życia bez miauczenia i mruczenia. Wystarczy jednak zmienić kilka przyzwyczajeń, aby uporać się z problemem alergii nawet bez pomocy farmakologicznej. Jak złagodzić objawy alergii na kota? Jak ograniczyć ekspozycję na kocie alergeny do minimum? W niektórych przypadkach wystarczy zastosować dodatkowe środki higieny. Ratunkiem dla wszystkich kociarzy alergików może być:

• regularne sprzątanie mieszkania (zwłaszcza skrupulatne wycieranie kurzy i odkurzanie podłóg, sof, kanap i foteli),
• pozbycie się dywanów i chodników, które są siedliskiem sierści kota,
• zrezygnowanie ze spania z pupilem (najlepiej trzymać go jak najdalej od pokoju, w którym się śpi),
• zrezygnowanie z zasłon, firan, narzut itp., gdyż gromadzą one duże ilości kociej sierści (jeżeli jednak nie chcemy się ich pozbyć, musimy pamiętać o częstym praniu),
• regularne i skrupulatne kąpiele kota,
• regularne czyszczenie kociej kuwety (najlepiej robić to po nałożeniu maseczki ochronnej na twarz).

O ile w przypadku alergenów pokarmowych przy odpowiednio silnej woli możliwe jest ich całkowite wykluczenie z menu, o tyle alergeny wziewne, do których należą białka z sierści zwierzęcia, trudno jest w stu procentach wyeliminować z naszego życia. Unoszą się one w powietrzu i znajdują się na przedmiotach wokół nas – nie tylko w domu, ale i na zewnątrz.

Alergia na kota – odczulanie u lekarza

W przypadku osób uczulonych na kota, które cierpią na duszności, specjaliści zalecają leczenie alergii poprzez podawanie leków przeciwhistaminowych, rozszerzających oskrzela. Popularnym sposobem walki z alergią na kota jest również odczulanie, czyli tzw. immunoterapia swoista. Na czym polega odczulanie na kota? Bazuje ono na regularnych zastrzykach, za pomocą których podskórnie podawane są coraz większe dawki alergenu. Przez pierwsze miesiące terapii zastrzyki podawane są raz na tydzień, a przez kolejnych kilka miesięcy co 4–5 tygodni. W niektórych przypadkach odczulanie na kota może trwać nawet kilka lat. Im wcześniej zdiagnozuje się problem, tym lepiej, ponieważ odczulanie przynosi najlepsze efekty u dzieci. Sposobu tego nie zaleca się jednak u dzieci poniżej 5 roku życia.

Rasy kotów dla alergików

Wybierając kota, warto wiedzieć, że samce mają w skórze więcej gruczołów łojowych, a więc są bardziej alergizujące niż samice. Warto pamiętać, że pojęcia takie jak ,,koty hipoalergiczne’’ czy ,,koty dla alergików’’ nie są do końca prawdziwe. Nawet jeśli zwierzę pozbawione jest sierści (tzw. sfinks), to alergeny obecne są w jego naskórku. Wymienione poniżej rasy kotów mniej uczulają, ale warto pamiętać, że nie są to w stu procentach koty hipoalergiczne. Rasy kotów stosunkowo mało alergizujące to:

• sfinks (całkowicie pozbawiony sierści),
• kot syberyjski,
• cornish rex,
• devon rex,
• kot bengalski,
• kot jawajski,
• kot balijski,
• kot rosyjski niebieski krótkowłosy
• kot orientalny krótkowłosy,
• kot neva masquerade.