Kandydoza – objawy, przyczyny i leczenie. Jaką dietę powinno się stosować przy zakażeniu drożdżakami?

Kandydoza, inaczej drożdżyca, to choroba skóry i błon śluzowych wywołana grzybami z grupy Candida. Z początku może rozwijać się bezobjawowo, by potem zaatakować ze zdwojoną siłą. Dolegliwości, jeśli już się pojawią, potrafią być bardzo uporczywe. Leczenie drożdżycy opiera się na farmakoterapii.

Choroba może umiejscowić się na dowolnym obszarze ciała. Do najczęściej diagnozowanych należą kandydoza jamy ustnej i kandydoza pochwy. Grzyby lubią zadomowić się także w jelitach oraz powierzchniowo na skórze. Co zrobić, żeby ustrzec się przed drożdżycą?

Co to jest kandydoza?

Kandydoza, określana mianem drożdżycy, to choroba grzybicza zajmująca obszary skóry i błon śluzowych. Czynnikiem sprawczym są grzyby z rodzaju Candida, których nadmierny rozrost w organizmie powoduje szereg uporczywych dla chorego dolegliwości.

Drożdżycę wywołują najczęściej grzyby Candida albicans. Są one obecne we florze jelitowej człowieka, jego skórze, pochwie i błonach śluzowych. Do jego rozwoju dochodzi z powodu osłabionego układu odpornościowego, najczęściej podczas infekcji. Gromadzenie się grzybów jest spowodowane nie tylko chorobą. Na ich rozwój ma wpływ wiele innych czynników takich jak:

• urazy mechaniczne z przerwaniem ciągłości naskórka,
• niedobory witamin,
• niedożywienie,
• długotrwała terapia sterydami lub antybiotykami,
• zaburzenia hormonalne,
• choroby metaboliczne np. cukrzyca albo otyłość,
• ciąża i poród,
• operacje chirurgiczne,
• brak higieny,
• uzależnienie od alkoholu i narkotyków,
• zakażenia prowadzące do osłabienia układu immunologicznego.

Z kandydozą można się zetknąć w każdym wieku. Z niektórymi rodzajami drożdżycy mogą się borykać nawet małe dzieci.

Rodzaje kandydozy – objawy

Rodzaje, podobnie jak objawy kandydozy podzielono ze względu na miejsce nagromadzenia się grzybów. Wyróżnia się:

• kandydozę jamy ustnej – diagnozuje się ją najczęściej u małych dzieci. O zakażeniu drożdżakami świadczy biały nalot na języku. U dzieci te objawy mogą się łączyć z gorączką;
• kandydozę pochwy – charakterystycznym objawem grzybicy pochwy są białe, serowate upławy o nieprzyjemnym zapachu, którym towarzyszy świąd i pieczenie okolicy sromu;
• kandydozę skóry – grzybica skóry objawia się pod postacią czerwonej wysypki, która w późniejszym stadium może ulegać złuszczaniu. Zmienione chorobowo miejsca są podrażnione, zaczerwienione i bolesne;
• kandydoza przełyku i przewodu pokarmowego – objawia się bólem w trakcie jedzenia, bólem w klatce piersiowej, niekiedy wymiotami i spadkiem masy ciała. Powoduje to ogromne osłabienie organizmu i wymaga wizyty u lekarza;
• kandydozę jelit – najczęściej spotykane objawy tej postaci grzybicy to nudności, wymioty, ciągłe biegunki i śluzowate stolce. U chorych pojawiają się również wzdęcia.

Kandydoza jest bardzo uporczywa. Żeby nie dopuścić do jej dalszego rozwoju, konieczne jest przyjęcie leków przeciwgrzybiczych.

Jak leczyć kandydozę? Badania diagnostyczne

Diagnostyka kandydozy opiera się głównie na badaniach mikrobiologicznych i endoskopowych. Pobrane materiały bada się pod mikroskopem nie tylko hodując w nich grzyby na specjalnym podłożu, lecz też ocenia się je pod względem histopatologicznym (np. wycinek pobrany z gastroskopii). Do badań oddaje się również krew, kał na posiew lub wydzieliny z błon śluzowych. Na wynik badania czeka się do 14 dni.

Kandydoza – leczenie

Farmakologiczne leczenie kandydozy polega na stosowaniu środków przeciwgrzybiczych przepisanych przez lekarza. Najczęściej zalecane preparaty to: nystatyna, klotrimazol i metronidazol. Są dostępne pod postaciami roztworów do pędzlowania jamy ustnej, maści, kremów, tabletek lub kapsułek, a także globulek dopochwowych dla kobiet. Niektóre z nich (np. klotrimazol) można kupić bez recepty. Ma on postać maści do smarowania o działaniu miejscowym łagodzącym świąd.

Kandydoza – dieta

Istotnym elementem w profilaktyce grzybicy jest odpowiednie żywienie. Stosowana przy kandydozie dieta musi zapewniać organizmowi odpowiednie dawki witamin i żywych kultur bakterii. Z menu powinno się wyrzucić słodycze i napoje gazowane z dużą zawartością cukru, ponieważ jego nadmiar sprzyja rozwojowi grzybów. Właściwie zbilansowane posiłki będą dobrym uzupełnieniem do leczenia farmakologicznego.