„Mam ADHD i trudno jest mi się skupić na czytaniu”. Mikołaj Roznerski zaskoczył wyznaniem

Mikołaj Roznerski zmaga się z zaburzeniem, które utrudnia mu jego pracę. Aktor w swoich mediach społecznościowych otworzył się na temat przypadłości, która dotyczy 5 proc. dorosłych na całym świecie. Objawy ADHD towarzyszą pacjentom przez całe życie, ale wielu z nich diagnozę poznaje dopiero w wieku dorosłym. Tak było w przypadku Roznerskiego. 

„Trudno jest mi skupić się na czytaniu”

Mikołaj Roznerski, aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, znany z takich produkcji jak „M jak Miłość”, „Porady na zdrady” czy „Miszmasz, czyli kogel-mogel 3” niechętnie opowiada o swoich prywatnych sprawach. Wyjątek czyni wtedy, kiedy opowiada o swoich kłopotach zdrowotnych. Dzięki temu zwiększa świadomość społeczną na temat chorób i zaburzeń, które dotykają wielu osób. Tym razem zaskoczył swoich fanów wyznaniem o zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.

„Muszę wam powiedzieć, że mam ADHD i trudno jest mi się skupić na czytaniu, bo po sześciu stronach się wyłączę i muszę czytać od początku, żeby znowu utrwalić to, co przeczytałem” – wyznał na Instagramie Mikołaj Roznerski.

Dodał, że ADHD sprawia, że trudno jest mu się skoncentrować na swojej pracy. Nauka scenariusza do filmu czy serialu jest więc dla niego sporym wyzwaniem. Jednym z objawów schorzenia u osób dorosłych jest właśnie trudność w skupieniu się oraz realizacja zadania od początku do końca. ADHD dawniej kojarzone tylko z dziećmi, diagnozuje się także u osób dorosłych. Mitem jest, że z „ADHD” się wyrasta”, czego przykładem jest przypadek Mikołaja Roznerskiego. Aktor poznał diagnozę dopiero jako osoba dorosła.

Mikołaj Roznerski cierpiał w przeszłości także na zaburzenia odżywiania. Kiedy jego rodzice się rozwiedli, został z ojcem na wsi. Trzynastoletni wówczas Mikołaj wstydził się statusu finansowego swojej rodziny: starego poniemieckiego domu i nyski, którą jego ojciec podwoził go do szkoły. Roznerski miał nadmiarowe kilogramy, które wpędzały go w kolejne kompleksy. Zaczął się intensywnie odchudzać, żeby zyskać sympatię kolegów i koleżanek.

„Uznałem, że to dobry kierunek i zacząłem liczyć kalorie” – powiedział w jednym z wywiadów.

W efekcie zachorował na anoreksję. Kiedy osiągnął wagę 42 kg, trafił do szpitala. Na szczęście dzięki terapii Roznerski zwalczył tę chorobę. Natomiast na temat metod leczenia ADHD nie wypowiedział się publicznie.

Coraz więcej osób z show-biznesu otwiera się na temat tej przypadłości. ADHD podejrzewa u siebie np. aktorka Julia Wieniawa. Niedawno w rozmowach z mediami wyznała, że czeka na wyniki testów, mających potwierdzić to zaburzenie. Aktorka wyznała, że zaczęła dbać o swoje zdrowie nie tylko fizyczne, ale także psychiczne.

„Chodzę na regularne spotkania do mojej terapeutki. Ostatnio też zagłębiłam się w taki sposób, że zrobiłam test na osobowość, żeby zobaczyć, o co w ogóle ze mną chodzi. Dlaczego czasami robię tak, a nie inaczej. Bardzo mam mocną potrzebę eksplorowania swojej osobowości i siebie i nazywania pewnych problemów, a potem pracowania nad nimi. Robiłam też test na ADHD, ale chyba wyjdzie, że je mam” – mówiła w jednym z wywiadów.

Julia Wieniawa zaczęła podejrzewać u siebie ADHD wtedy, kiedy odczuła zmęczenie związane z symptomami tej przypadłości. Przyznała, że bywa nerwowa i impulsywna, ale pokłady energii jej nie przeszkadzają.

Z ADHD borykają się także takie gwiazdy jak Will Smith, Justin Timberlake, czy Ryan Gosling. 

ADHD u dorosłych: jak się objawia?

ADHD (ang. attention deficit hyperactivity disorder) to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, który najczęściej diagnozuje się u dzieci. Szacuje się jednak, że z zespołem tym zmaga się również ok. 5 proc. dorosłych na całym świecie, którzy rzadko są diagnozowani w tym kierunku.

U dzieci objawami ADHD są przede wszystkim nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia koncentracji uwagi i impulsywność. Około 60–70 proc. dzieci z ADHD wykazuje objawy także w życiu dorosłym.

Wśród objawów AHDH u dorosłych wymienia się:

• uczucie wewnętrznego niepokoju,
• impulsywność,
• częste spóźnianie się,
• zmiany nastroju,
• niepokój ruchowy,
• szybkie nudzenie się wykonywaną czynnością,
• rozproszenie uwagi,
• trudności w podejmowaniu decyzji
• gadatliwość, częste przerywanie rozmówcy
• niecierpliwość
• zapominanie o zaplanowanych aktywnościach

Jak diagnozuje się to zaburzenie? Wyjaśniał to w rozmowie z nami dr Paweł Brudkiewicz, psychiatra i psychoterapeuta z Centrum Dobrej Terapii w Krakowie.

„Podstawą w diagnostyce jest pełne badanie psychiatryczne, które polega na dokładnym wywiadzie, na wypytaniu o szereg różnych parametrów samopoczucia i funkcjonowania psychicznego. Jeśli w wywiadzie podstawowym potwierdza się, że są objawy sugerujące ADHD, wtedy wywiad jest pogłębiany o pytania dotyczące symptomów. Jest to związane z wypełnieniem kwestionariusza DIVA, który jest podstawowym narzędziem do diagnostyki ADHD u dorosłych. Składa się on z dwóch równoległych modułów dotyczących dzieciństwa i dorosłości. U większości pacjentów taka diagnostyka wystarcza, odbywa się podczas dwóch wizyt, czasami już po pierwszej, jeśli objawy są bardzo wyraźne, niemalże książkowe, proponujemy próbne leczenie.

W przypadku ADHD u osób dorosłych, leczenie może obejmować psychoterapię, leczenie farmakologiczne lub obie te metody.  Pacjentów z ADHD leczy się metylofenidadem lub atomoksetyną, które znacznie poprawiają komfort ich życia.