Niepłodność a związek. Co robić, gdy starania o dziecko nas od siebie oddalają? Wyjaśnia psycholożka
Niepłodność to obciążająca choroba, którą każdy przeżywa na swój własny sposób. Rezultat? Pary doświadczają kryzysu w związku podczas przedłużających się starań o dziecko. Wiele z nich szuka pomocy w gabinecie psychologa. Z jakimi problemami zmagają się najczęściej? Psycholożka Anna Wietrzykowska wyjaśnia.
Niepłodność
Niepłodność dotyka rocznie ok. 1,5 mln par. Stwierdza się ją, gdy kobieta nie zachodzi w ciążę w ciągu roku, przy przeciętnej częstotliwości 3-4 stosunków tygodniowo oraz bez stosowania jakichkolwiek metod antykoncepcji.
Podczas starań o dziecko wiele par odsuwa się od siebie, doświadcza kryzysu. W związku z tym zgłaszają się do psychologa, by pomógł im przeżyć trudny okres. Pisze o tym psycholożka Anna Wietrzykowska na swoim profilu „Psycholog niepłodności” na Instagramie.
Kiedy warto poprosić o pomoc?
Psycholożka wymienia kilka sytuacji:
- Przypisywanie partnerowi winy o całą sytuację, okazywanie złości w sposób otwarty lub postawa bierno-agresywna.
- Milczenie zamiast rozmowy, zamykanie się w sobie i niemówienie o tym, co się przeżywa.
- Nadużywanie substancji psychoaktywnych (np. alkoholu) w celu poradzenia sobie z sytuacją / lub partner zaczyna ich nadużywać.
- Budowanie wokół niepłodności tematu tabu, unikanie rozmowy na temat leczenia i na temat niepłodności przez którąś ze stron.
- Tłumienie w sobie emocji (np. nie pozwalamy sobie na wyrażanie ich w obecności partnera lub innych).
- Trudność z kontrolowaniem emocji (np. wybuchamy płaczem w sklepie, widząc kobietę z małym dzieckiem).
- Objawy wskazujące na depresję (u siebie lub partnera).
- Ucieczka w pracę, izolowanie się od partnera i problemów, rzadsze przebywanie w domu, nagłe nadgodziny lub dodatkowe zlecenia (lub obserwujemy u partnera taką postawę).
- Poczucie, że od momentu podjęcia starań o dziecko, liczba kłótni z partnerem wzrosła, częściej pojawiają się myśli o rozstaniu z nim niż o dalszym leczeniu.
- Odmienne rozwiązania dotyczące niepłodności (np. jeden partner jest skłonny ku in vitro, drugi ku naprotechnologii lub jeden rozważa adopcję zarodka, a drugi nie).
Rozwiń„Wszystkie te sytuacje dają nam ważny przekaz: trzeba się zatrzymać i zadbać o to, co już mamy (związek), ponieważ utrzymanie tego stanu grozi rozstaniem. Czasem trzeba zrobić krok w tył, żeby z rozpędem ruszyć do przodu. Dbajcie o siebie i tę drugą stronę!” – dodaje Anna Wietrzykowska.
Anna Wietrzykowska – Psycholog niepłodności
Anna Wietrzykowska jest psychologiem, psychoterapeutą pracującym w nurcie psychoterapii systemowej. Zajmuje się okołoporodową pomocą psychologiczną. W obszarze zainteresowań zawodowych specjalistki znajduje się praca z osobami, które zmagają się z niepłodnością lub, które straciły dziecko w wyniku poronienia/martwego urodzenia, a także z kobietami, które odczuwają silny lęk w ciąży lub lęk przed samym porodem (tokofobia), parami, które chcą się przygotować na narodziny dziecka, kobietami po traumie poporodowej, kobietami z depresją poporodową i parami, które doświadczają kryzysu w związku po narodzinach dziecka i trudności wychowawczych.
Polecamy
Patricia Kazadi o macierzyństwie: „Może zdecyduję się na adopcję, może na surogatkę”
Niepłodność pierwotna może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn
Jakie badania genetyczne na niepłodność warto wykonać?
Inseminacja domaciczna – rozwiązanie dla par marzących o dziecku
się ten artykuł?