Podkowa, szparka, bułeczka czy motylek – każda z nas ma inną. Jak zbudowana jest wagina?

Wagina to potoczna nazwa kobiecej pochwy. Narząd ten stanowi finalny odcinek układu rozrodczego oraz pełni istotne funkcje w organizmie. Dzięki niemu dziecko jest w stanie przyjść na świat, a podczas stosunku seksualnego można odczuwać przyjemność. Jak zbudowana jest wagina i jakie można wyróżnić jej rodzaje? Odpowiedź znajdziesz w tym artykule. 

Co to jest wagina? Budowa

Wagina to element żeńskich narządów rodnych, zlokalizowany wewnątrz organizmu. Może mieć różne rozmiary i jest to całkowicie naturalne. Zbudowana jest z wyjątkowo elastycznych włókien, które umożliwiają jej rozszerzanie się do kilkukrotnie większych rozmiarów dzięki czemu możliwy jest poród. Wagina pokryta jest śluzem oraz płynem przysiękowym. W wyniku stresu lub podniecenia ilość wytwarzanego śluzu wzrasta. Podobnie dzieje się w okresie okołoowulacyjnym – wówczas wagina produkuje charakterystyczną, białą wydzielinę.  

Budowa pochwy – struktury wewnętrzne

Dolna jej część ma kształt cylindryczny, lekko spłaszczony. U kobiet, które nie rodziły, poprzeczny przekrój waginy ma formę podobną do litery „H”. Grubość ścian wynosi w najszerszym miejscu około 3 mm, jednak zmienia się stopniowo i w poszczególnych odcinkach może być ona nieco inna. Co więcej, ściany zbudowane są z 3 warstw, takich jak: 

• błona śluzowa, 
• błona mięśniowa, 
• błona zewnętrzna. 

Sama błona śluzowa zbudowana jest z kolei z nabłonka oraz blaszki właściwej. Za sprawą hormonów produkowanych przez jajniki nabłonek może ulegać zmianom. Cykl tego rodzaju zmian stanowi z kolei bazę do tego, aby móc określić czas owulacji. 

Dolny odcinek waginy zamyka u dziewic błona dziewicza. Jest to w rzeczywistości cienki fałd błony śluzowej, posiadający kształt podobny do pierścienia. Czasem jednak ma on formę poprzerywanego skrawka i nie jest całkowicie zasklepiony. Niezależnie jednak od kształtu, błona dziewicza najczęściej ulega przerwaniu podczas pierwszego stosunku seksualnego. W niektórych przypadkach nie wykształca się ona jednak w ogóle. Zdarza się również, że nie ulega przebiciu pomimo odbytych stosunków seksualnych. Bywa także, że do jej naruszenia dochodzi w wyniku intensywnej aktywności fizycznej. Przyczynić się do tego może również wsunięcie tamponu o nieodpowiedniej wielkości lub niewłaściwa jego aplikacja. 

Ile cm ma pochwa? Jej długość wynosi od 6 do 9 cm. Górny fragment pochwy przechodzi w szyjkę macicy oraz sklepienie.  

Budowa pochwy – struktury zewnętrzne

Od zewnętrz wejście do pochwy otaczają dwie charakterystyczne struktury –wargi sromowe (mniejsze i większe). Tuż nad nimi usytuowana jest łechtaczka, z kolei nad nią – wzgórek łonowy. Warto zaznaczyć, że niektórzy mianem „waginy” określają nie tylko pochwę, ale też srom, a więc wszystkie te wymienione elementy. W języku medycznym nazwa ta oficjalnie ogranicza się jednak jedynie do pochwy. 

Położenie waginy

Zastanawiasz się, gdzie jest pochwa? Zlokalizowana jest w podbrzuszu, prawie w całości w miednicy mniejszej. Poprzez przednią ścianę wagina łączy się z cewką moczową. Pod pochwą usytuowana jest przestrzeń odbytniczo-pochwowa, z kolei po jej bokach znajduje się żylny splot pochwowy. Pomiędzy pochwą a pęcherzem mieszczą się moczowody. Wagina otoczona jest również przez: przeponę moczowo-płciową (która jest zrośnięta z omawianą strukturą anatomiczną), zewnętrzny mięsień zwieracza cewki moczowej oraz dźwigacz odbytu (który również jest mięśniem). Łączy się ona także z przedsionkiem pochwy. 

Wagina i jej typy

Waginy mogą się różnić swoim wyglądem. W niektórych jej rodzajach pewne części są bardziej widoczne, w innych mniej lub w ogóle. Poszczególne elementy mogą się różnić u kobiet również długością, wielkością oraz stopniem wysunięcia. 

Ze względu na opisane wyżej kryteria. można wymienić kilka podstawowych typów wagin. 

Asymetryczne wargi sromowe

To najpopularniejszy typ budowy waginy. Asymetryczne mogą być wobec siebie zarówno wargi sromowe zewnętrzne, jak i wewnętrzne, choć różnice w ich wielkości są niewielkie. 

Wagina typu „motylek”

W przypadku tego typu waginy małe wargi sromowe są większe, a duże – mniejsze. Wargi sromowe większe nie przykrywają tych mniejszych, wystają na zewnątrz – delikatnie lub bardzo mocno. Jest to tzw. fartuszek hotentocki, a więc przerost warg sromowych mniejszych. Ta mniej typowa budowa warg sromowych nie jest uznawana za patologiczną, jednak niektóre kobiety uznają ją za defekt kosmetyczny. 

Wagina typu „bułeczka”

Taka wagina charakteryzuje się tym, że w jej skład wchodzą duże wargi sromowe większe oraz małe wargi sromowe mniejsze. Te pierwsze są bardzo mięsiste i mają bogato rozwiniętą podskórną tkankę tłuszczową. Te drugie są natomiast praktycznie niewidoczne. 

Wagina typu „barbie” lub „szparka”

Taka wagina występuje, wbrew pozorom, stosunkowo rzadko. Zbudowana jest ona z symetrycznego wzgórka łonowego, a wargi sromowe większe całkowicie przykrywają te mniejsze – te drugie nie wystają w ogóle. 

Wagina typu podkowa

Wagina typu podkowa wyróżnia się tym, że wewnętrzne wargi sromowe są częściowo zakryte przez zewnętrzne, a częściowo przez nie odsłonięte. 

Kolory waginy

Zewnętrzne części waginy (srom) mogą przybierać różne kolory: fioletowy, różowy, brązowy – i to również jest całkowicie normalne. Kiedy jednak wargi sromowe stają zaczerwienione i obolałe, powinno to być powodem do niepokoju. Mogą one sygnalizować stan zapalny lub podrażnienie, np. na skutek uciskania. W takiej sytuacji warto nosić przez kilka dni luźne spodnie w kroku, spódnice, a także ograniczyć takie aktywności, jak np. jazda na rowerze. Jeżeli jednak podrażnienie się utrzymuje, należy skontaktować się z lekarzem. 

Funkcje waginy

Najważniejszą funkcją waginy jest wytwarzanie śluzu, który ułatwia zapłodnienie. Dzięki temu, że jest ona silnie unerwiona, kobieta osiąga przyjemność podczas seksu. To właśnie przez waginę wydostaje się dziecko podczas porodu – jest to możliwie dzięki jej ogromnej rozciągliwości. Rozwarcie pochwy musi wynosić minimum 10 cm, aby noworodek mógł przyjść na świat. Warto pamiętać, że pochwa nie kurczy się od razu po urodzeniu dziecka. Zwykle do swojej właściwej kondycji wraca po 6-8 tygodniach. Aby wszystkie tkanki się odpowiednio zagoiły, zaleca się, aby na ten czas zaprzestać współżycia. Chcąc cały proces przyspieszyć, można ćwiczyć mięśnie Kegla. 

Źródło: 

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK545147/ (dostęp: 6.10.2022)