Potrzeba drzemki zależy od genów

Najnowsze badania przeprowadzone na myszach na Uniwersytecie Tsukuba w Japonii dowodzą, że pojedyncza mutacja genu może wpływać na różnice nawyków spania wśród różnych osobników. Główny autor badań Takoto Honda zaznacza, że cechy tego genu są podobne w całym królestwie zwierząt. Oznacza to, że odkrycia są istotne dla ludzi i mogą pomóc w badaniach nad zaburzeniami snu u ludzi. 

Zalety drzemki są dobrze udokumentowane, a badania wskazują na ich korzystny wpływ na koncentrację i uwagę. Zauważono jednak, że drzemki u różnych osób mogą przynosić różne efekty, jak się okazuje – jest to uzależnione od genów.

Jak czytamy w „Proceedings of National Academy od Sciences” wciąż niewiele wiemy na temat mechanizmów fizjologicznych regulujących sen, wejście w tryb snu u każdej osoby wygląda inaczej. We wspomnianym badaniu autorzy obserwowali mutacje białka o nazwie SIK3 i zbadali wpływ, jaki miało na nawyki śpiących myszy. Sprawdzono, jak długo myszy spały i jak długo były na jawie, badacze analizowali też aktywność mózgu podczas poszczególnych faz snu, a także poziom czujności po przebudzeniu.

Naukowcy odkryli, że mutujący aminokwas 551 w białku SIK3 powodował, że niektóre myszy potrzebowały więcej snu, widać też było różnicę w aktywności fal mózgowych. Myszy budziły się rzadziej w ciągu nocy, czyli wtedy, gdy zwyczajowo są najbardziej aktywne.

Okrycia naukowców dowiodły, że białko SIK3 bierze udział w mechanizmach regulacyjnych sen. Wyniki badań na myszach mogą pomóc w pracach nad zaburzeniem snu u ludzi. Na przykład  w stanie idiopatycznej hipersomni pacjenci odczuwają silną potrzebę snu i są senni w ciągu dnia. Dzieje to się podobnie, jak u badanych myszy. To może wyjaśnić, niektórzy częściej potrzebują drzemki.

Niezależnie od różnych potrzeb na drzemanie, od dawna wiadomo, że sen krótszy niż siedem godzin na dobę może się wiązać ze zwiększonym ryzykiem rozwoju takich schorzeń, jak otyłość, cukrzyca, nadciśnienie, choroby serca czy problemy psychiczne.