Rumień nagły u dzieci – gorączka trzydniowa. Po czym rozpoznać chorobę?

Rumień nagły (inaczej choroba trzydniowa, „szósta choroba”) to choroba zakaźna wieku dziecięcego, przebiegająca łagodnie i zwykle ustępująca bez powikłań. Charakterystycznym objawem rumienia nagłego u dzieci jest wysoka, krótkotrwała gorączka z występującą po niej wysypką.

Po przechorowaniu rumienia nagłego zostaje wytworzona długotrwała odporność. Leczenie opiera się na zbijaniu gorączki oraz odpowiednim nawadnianiu. Rumień zakaźny u dorosłych i starszych dzieci zwykle nie występuje, a choroba nie wymaga wizyty u lekarza.

Rumień nagły – przyczyny

Rumień nagły to choroba wysypkowa wieku dziecięcego, w 90% występująca w pierwszych 2 latach życia. Inna nazwa choroby to gorączka trzydniowa, nazywana tak ze względu na jej charakterystyczny przebieg. Choroba bardzo rzadko występuje po 4. roku życia – rumień nagły u dorosłych jest praktycznie niespotykany, a jeśli występuje, to przebiega w sposób typowy.

Przyczyną rumienia nagłego są wirusy HHV6 i HHV7, rzadziej inne wirusy. Zarazić można się przez kontakt z zakażonym dzieckiem lub rzadziej z osobą dorosłą, przechodzącą reaktywację zakażenia wirusem. Droga zakażenia to bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi, rękami skażonymi śliną. Zakaźność jest stosunkowo duża. Praktycznie wszyscy przechodzą rumień nagły w dzieciństwie. Choroba jest powszechna, dość często występuje w sposób utajony – bez typowych objawów klinicznych oraz gorączki. Fakt przechorowania choroby należy odnotować w książeczce zdrowia.

Rumień nagły u dzieci – objawy

Objawy pojawiają się zwykle u zakażonych dzieci powyżej 6 miesiąca życia. Głównym objawem rumienia nagłego, dzięki któremu zyskał on drugą, popularną nazwę (gorączka trzydniowa) jest nagle pojawiająca się wysoka temperatura ciała, dochodząca nawet do 40℃, która utrzymuje się zwykle krótko – od 2 do 4 dni, maksymalnie do 7 dni. Zaobserwować można dodatkowo zmiany w zachowaniu dziecka, nieznaczne pogorszenie ogólnego samopoczucia, zwykle związane z podwyższoną temperaturą, nieupośledzające znacząco funkcjonowania dziecka. Gorączka to nie jedyny objaw występujący w rumieniu nagłym. Wysypka pojawia się po 3–4 dniach gorączki, kiedy zaczyna ona spadać. Jest drobnoplamista, bladoróżowa, szybko ustępuje, lokalizuje się głównie na tułowiu. Wysypka nie pozostawia blizn na skórze, po uciśnięciu znika pod palcami. Jest zwiastunem końca choroby. Dodatkowo mogą występować inne niecharakterystyczne, łagodne objawy – katar, ból gardła, kaszel, powiększenie węzłów chłonnych oraz biegunka. W przebiegu wysokiej gorączki u młodszych dzieci mogą wystąpić drgawki gorączkowe, które wymagają odpowiedniej diagnostyki w celu wykluczenia innych przyczyn. Rumień nagły u niemowlaka może przebiegać całkowicie bezobjawowo, ze względu na utrzymywanie się odporności odmatczynej, choć po 2 miesiącu życia może być jedną z głównych przyczyn drgawek gorączkowych u niemowląt. Szacuje się, że nawet 50% przypadków gorączek może występować z powodu tej choroby. Rzadko występujące u dorosłych zakażenie wirusem może przypominać mononukleozę.

Rumień nagły – leczenie

Nie istnieje leczenie przyczynowe choroby. W leczeniu objawowym rumienia zakaźnego stosuje się leki przeciwgorączkowe, które zwykle wystarczą w terapii. Jeśli reakcja na paracetamol czy ibuprofen jest dobra, wizytę u lekarza można odroczyć. Wysypka zwiastuje koniec choroby, jeśli jednak gorączka trwa nadal, należy zgłosić się do lekarza celem poszukiwania innych przyczyn występowania. Ważne jest podawanie podczas choroby odpowiedniej ilości płynów, gdyż gorączkujące dziecko jest bardziej podatne na odwodnienie. Konieczne jest dbanie również o odpowiednią, bogatą w kalorie oraz składniki odżywcze dietę.

Rumień nagły – profilaktyka

Nie ma szczepień ochronnych chroniących przed zachorowaniem. W profilaktyce rumienia zakaźnego ogromne znaczenie ma utrzymywanie podstawowych zasad higieny – mycie rąk, nieużywanie wspólnych przyborów higienicznych, ograniczenie kontaktu z osobami chorymi i ich wydzielinami.