Sandra Kubicka choruje na tężyczkę. „Pierwszy atak był tak silny, że przez pół godziny leżałam na podłodze”

Sandra Kubicka wyznała, że zdiagnozowano u niej tężyczkę. To choroba trudna do wykrycia, ponieważ jej objawy mogą wskazywać na wiele innych schorzeń. Powoduje m.in. mrowienie twarzy i kończyn, bolesne skurcze i niekontrolowane drżenia mięśni. Modelka w rozmowie z portalem Kobieta.pl opowiedziała, jak wyglądał pierwszy atak choroby. 

„Płakałam i nie mogłam się ruszać”

Sandra Kubicka w rozmowie z portalem Kobieta.pl opowiedziała, że choruje na tężyczkę – schorzenie charakteryzujące się wzmożoną pobudliwością nerwowo-mięśniową.

„O mojej tężyczce wiem od tygodnia. Tydzień temu miałam pierwszy atak. Był tak silny, że przez pół godziny leżałam na podłodze. Płakałam i nie mogłam się ruszyć. Moja tężyczka została wywołana bardzo silnym atakiem paniki, czyli była ukryta. Teraz jest jawna. Spina każdy mięsień w ciele, nawet te, których nie używamy” – mówi w rozmowie z portalem modelka.

To kolejna choroba przewlekła, z którą zmaga się Sandra Kubicka. Do tej pory bardzo dużo w mediach społecznościowych opowiadała o PCOS – o tym, jak je u niej zdiagnozowano, o leczeniu i objawach.

Czym jest tężyczka i jakie daje objawy?

Tężyczka jest schorzeniem, które charakteryzuje się zwiększoną szybkością przekazywania impulsów pomiędzy nerwami a mięśniami, co określa się jako wzmożoną pobudliwość nerwowo-mięśniową. Objawy spowodowane są obniżeniem stężenia jonów (najczęściej wapnia, magnezu lub wodoru) w płynie otaczającym komórki nerwowe.

Tężyczka to choroba trudna do zdiagnozowania. Jej objawy są bardzo niespecyficzne i mogą wskazywać na wiele innych chorób. Tężyczka powoduje mrowienie twarzy, kończyn i skurcze mięśni, które mogą prowadzić nawet do zagrożenia życia. Mogą pojawiać się też niekontrolowane, często bolesne drżenia mięśniowe oraz parestezje (nieprzyjemne doznania czuciowe). Pomiędzy atakami tężyczki często występują również takie objawy jak: niepokój, uczucie stałego znużenia lub rozdrażnienia, zaburzenia pamięci, trudności w koncentracji uwagi, bezsenność, ogólne osłabienie. Często są one mylone z nerwicą.

Rodzaje tężyczki

W zależności od tego, jak manifestuje się tężyczka, wyróżnia się jej dwa rodzaje:

1. tężyczka jawna – w tej postaci występują widoczne objawy nadmiernej pobudliwości nerwowo-mięśniowej, przez co diagnostyka problemu jest znacznie ułatwiona; jej przyczyną często są nieprawidłowe zmiany hormonalne, które skutkują zaburzeniem regulacji gospodarki wapniowej lub magnezowej organizmu i prowadzą do obniżenia stężenia tych jonów we krwi,
2. tężyczka utajona – objawy kliniczne w tężyczce utajonej nie wskazują na bezpośrednio na jej występowanie, ale mogą zostać wywołane przez odpowiedni bodziec; do wystąpienia tego rodzaju tężyczki przyczynia się często hiperwentylacja (przyspieszenie i zwiększenie liczby oddechów), w wyniku której zwiększa się pH w organizmie (dochodzi do spadku stężenia jonów wodorowych we krwi, co może powodować tężyczkę).

Leczenie tężyczki

Leczenie polega na wyrównaniu stężenia jonów (wapnia, magnezu, wodoru), których nieprawidłowy poziom stanowił przyczynę wystąpienia nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej. Suplementacja wapnia, magnezu, witaminy D i witaminy B6 jest najczęściej stosowanym sposobem postępowania.

Ze względu na to, że u podstawy pojawienia się tężyczki zazwyczaj leży pierwotna choroba wywołująca zaburzenia, jednorazowe uzyskanie równowagi jonów we krwi może nie wystarczyć. Najważniejsze w leczeniu tężyczki jest określenie, co doprowadziło do rozwoju nieprawidłowości i ukierunkowanie długofalowego postępowania na ograniczanie skutków tej pierwotnej przyczyny. W związku z tym bardzo trudno podać standardowy sposób leczenia nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej – będzie on zróżnicowany w zależności od choroby, która wywołała objawy. Dla przykładu: tężyczkę spowodowaną niedoczynnością przytarczyc leczy się farmakologiczne, tężyczka hiperwentylacyjna spowodowana czynnikami psychogennymi wymagać może natomiast leczenia psychiatrycznego.