Uczulenie na nikiel – czego należy unikać? Objawy i sposoby leczenia alergii

Uczulenie na nikiel to jedna z najczęściej występujących alergii, która może pojawić się u osób w każdym wieku. Dolegliwości pojawiają się po długotrwałym kontakcie z tym pierwiastkiem. Mają one postać zaczerwienienia i świądu skóry. Rozpoznaje się je po przeprowadzeniu szczegółowych testów w poradni alergologicznej.

Nikiel jest powszechnie występującym pierwiastkiem. Ze względu na srebrną barwę, połysk i wysoką odporność na uszkodzenia można go znaleźć w przedmiotach codziennego użytku, takich jak: sztućce, biżuteria, monety, metalowe guziki. Jego niewielkie ilości znajdują się także w niektórych kosmetykach oraz pożywieniu, do którego przenika z gleby lub podczas gotowania potraw. Długotrwały kontakt z tym metalem może powodować reakcję uczuleniową. Alergia na nikiel jest częściej rozpoznawana u kobiet, niż u mężczyzn. Uważa się, że jest to spowodowane uwarunkowaniami kulturowymi związanymi z noszeniem ozdób i biżuterii.

Uczulenie na nikiel – przyczyny i czynniki ryzyka

Uczulenie na nikiel jest spowodowane zdolnością jonów tego metalu do przenikania przez skórę. Po wniknięciu do organizmu są one natychmiast pochłaniane przez komórki układu odpornościowego, co stymuluje ich namnażanie się. Kiedy osiągną swój próg, pojawiają się objawy alergii. Dolegliwości występują także po spożyciu żywności zawierającej ten pierwiastek (dawka powyżej 0,3 mg niklu).

Do czynników ryzyka wystąpienia uczulenia na nikiel należą:

• wiek – alergię częściej rozpoznaje się u dzieci,
• palenie papierosów,
• płeć żeńska,
• wykonywanie zawodu, który zwiększa częstotliwość kontaktu z tym metalem (pracownicy przemysłowi, kasjerzy, jubilerzy),
• występowanie alergii na nikiel w rodzinie,
• alergia na inne metale.

Alergia na nikiel a tatuaż

U osób, które zmagają się z alergią na nikiel, wykonanie tatuażu może nieść ze sobą ryzyko nasilenia się objawów skórnych. Dzieje się tak, ponieważ igła, którą stosuje się podczas wykonywania tego zabiegu do wprowadzania barwnika pod skórę, najczęściej zawiera w sobie pewne ilości tego pierwiastka. Dodatkowo może znaleźć się on także w atramencie, zwłaszcza kolorowym. Według badań najwięcej znajduje się go w kolorach: żółtym, czerwonym i pomarańczowym. Osoby, które mają silne uczulenie, powinny zrezygnować z wykonania tatuażu.

Objawy uczulenia na nikiel

Objawy uczulenia na nikiel pojawiają się zazwyczaj po długotrwałym kontakcie skóry z przedmiotem, który został wykonany z tego pierwiastka. Pojawia się wtedy tzw. wyprysk kontaktowy, czyli zapalenie powierzchownych warstw skóry. Ma ono postać grudek lub pęcherzyków wypełnionych płynem surowiczym. Towarzyszy im obrzęk, zaczerwienienie i silny świąd. Co ciekawe, dolegliwości mogą także wystąpić w miejscu oddalonym od tego, które miało bezpośredni kontakt z alergenem.

Do innych dolegliwości należą: łuszczenie się i pękanie skóry, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, atak astmy oraz zapalenie śluzówki nosa. Powyższe objawy alergii na nikiel pojawiają się także po spożyciu produktów, które go zawierają.

Objawy ogólnoustrojowe uczulenia na nikiel zdarzają się osobom, które zmagają się z nasiloną alergią. Są to sytuacje niebezpieczne, ponieważ istnieje ryzyko pojawienia się wstrząsu anafilaktycznego, który wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.

Jak leczyć uczulenie na nikiel?

Leczenie uczulenia na nikiel polega na miejscowym łagodzeniu dolegliwości za pomocą maści sterydowej oraz maści natłuszczającej. Można także przyjąć doustnie leki na alergię dostępne bez recepty. Są to środki przeciwhistaminowe. Zalecane jest jednak skonsultowanie się z lekarzem. Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania dokuczliwym objawom alergii jest unikanie kontaktu z niklem.

Domowe sposoby na uczulenie na nikiel obejmują metody łagodzenia dolegliwości. Ulgę w odczuwaniu świądu oraz zmniejszenie obrzęku przyniesie stosowanie zimnych okładów. Na biżuterię i metalowe elementy stykające się ze skórą można nałożyć warstwę bezbarwnego lakieru.

Czego unikać przy uczuleniu na nikiel?

Osoby, które mają alergię na nikiel, powinny unikać długotrwałego kontaktu z tym pierwiastkiem. Warto zrezygnować z noszenia ozdób, które zawierają w swoim składzie ten pierwiastek, a w pracy używać odzieży ochronnej.

Dobrze jest mieć świadomość, że duże znaczenie w zapobieganiu pojawienia się objawów alergii ma właściwe odżywianie się. Dieta w uczuleniu na nikiel polega na ograniczeniu lub wyeliminowaniu z jadłospisu produktów, które zawierają duże ilości tego pierwiastka. Należą do nich:

• owoce morza i ryby,
• czekolada i kakao,
• produkty sojowe,
• orzechy (nerkowca, ziemne) i daktyle,
• owoce takie jak: maliny, śliwki, jabłka, cytrusy,
• warzywa strączkowe, szpinak, jarmuż, sałata, pomidor,
• margaryna,
• czarna herbata,
• żywność w puszkach.