WHO ogłosiło epidemię cholery w Syrii. Zakażonych jest już niemal 1000 osób, 8 nie żyje

„Wybuch epidemii cholery stanowi poważne zagrożenie dla mieszkańców Syrii oraz regionu. Niezbędne są szybkie i pilne działania” – ostrzega Imran Riza, rezydent Organizacji Narodów Zjednoczonych i koordynator ds. pomocy humanitarnej w Syrii. Wirus bardzo szybko rozprzestrzenia się po kraju. Eksperci WHO podali, jakie jest źródło epidemii.

Epidemia cholery w Syrii

Jak podaje „Asia News”, w Syrii zaledwie w trzy tygodnie zachorowania na cholerę rozprzestrzeniły się na tak dużą skalę, że doprowadziło to do wybuchu epidemii w tym kraju. Wirusem zaraziło się już 936 osób, 8 z nich zmarło. Wszystkie osoby pochodzą z rejonów Aleppo i Deir al-Zour, ale WHO podkreśla, że patogen może pojawić się również w pozostałych obszarach Syrii.

Według ustaleń ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia źródłem epidemii było skażenie rzeki Eufrat, która w wyniku wojny i katastrofy klimatycznej stała się przekaźnikiem bakterii. Co prawda jest ona używana głównie do nawadniania pól, jednak ze względu na to, że miliony Syryjczyków nie mają dostępu do wody pitnej, pobierali ją z Eufratu. To właśnie prawdopodobnie doprowadziło do szybkiego rozprzestrzenienia się wirusa cholery.

„Wybuch epidemii cholery stanowi poważne zagrożenie dla mieszkańców Syrii oraz regionu. Niezbędne są szybkie i pilne działania, żeby zapobiec dalszym zachorowanianiom i zgonom” – podkreślił Imran Riza, rezydent Organizacji Narodów Zjednoczonych i koordynator ds. pomocy humanitarnej w Syrii.

Cholera – co to za choroba?

Cholera to bakteryjna choroba zakaźna atakująca przewód pokarmowy, wywoływana przez przecinkowca cholery (Vibrio cholerae). Choroba wywołana przez ten drobnoustrój ma ostry przebieg, może być bardzo niebezpieczna i w krótkim czasie może doprowadzić do pogorszenia się stanu pacjenta, a nawet do jego zgonu. Odporność po zachorowaniu jest bardzo krótkotrwała.

Cholerą zarazić się można głównie drogą pokarmową, spożywając zanieczyszczoną żywność oraz wodę. Objawy pojawiają się zwykle od kilkunastu godzin do kilku dni od kontaktu z przecinkowcem cholery.

Choroba ta w głównej mierze dotyczy osób, które w niedawnym czasie od wystąpienia objawów przebywały na terenie Afryki, Azji, Ameryki Południowej oraz Środkowej. Narażeni są głównie ci, którzy przebywali na terenie endemicznego i epidemicznego występowania cholery i którzy nie przestrzegali zasad higieny w trakcie pobytu.

Jej objaw to m.in. wymioty, jednak główny symptom świadczący o chorobie to wodnista, obfita biegunka. Stolec jest całkowicie płynny, odbarwiony, bez domieszki krwi, z niewielką ilością śluzu. W ciągu 24 godzin dojść może do oddania nawet 30 litrów płynu. Chory na cholerę zwykle nie gorączkuje, temperatura może być nieznacznie podwyższona, brzuch nie musi być bolesny. W wyniku odwodnienia elastyczność skóry zostaje zmniejszona, staje się ona pomarszczona i sucha, śluzówki jamy ustnej i spojówki podsychają, oczy są zapadnięte, a rysy twarzy zaostrzone.

Szczepionka na cholerę

Należy pamiętać, że przebywając w krajach o niskich warunkach socjalnych, trzeba szczególnie dbać o przestrzeganie higieny – niezbędne jest np. każdorazowe mycie rąk po wizycie w toalecie. Szczególną uwagę należy zwracać na właściwe przygotowywanie posiłków w myśl zasady „wyparz, ugotuj, obierz albo zapomnij” – gotowanie, parzenie pokarmów, obieranie owoców ze skórek owoców i unikanie jedzenia z niesprawdzonych źródeł może zapobiec zachorowaniu na cholerę.

Do profilaktyki, którą można zastosować jeszcze przed wyjazdem na teren występowania przecinkowca cholery, należy doustna szczepionka inaktywowana. Szczepionkę przeciw cholerze podaje się w dwóch dawkach w odstępie 1–6 tygodni. Odporność na zachorowanie utrzymuje się przez okres około 2 lat od ostatniej przyjętej dawki szczepionki. Po tym czasie, aby zachować dalszą odporność, należy przyjąć dawkę przypominającą. Zaleca się szczepienie co najmniej na tydzień przed planowanym wyjazdem.

Bakteria cholery rozprzestrzenia się z dużą prędkością na obszarach o niskim statusie ekonomicznym i słabych warunkach sanitarnych. Poprawa tych warunków i edukacja w zakresie higieny to najważniejsze, ale zarazem najtrudniejsze kroki w kierunku zredukowania liczby zachorowań na cholerę.

Źródło: asianews.it