Zakażenie wirusem HIV. Kiedy do niego dochodzi i jakie są wczesne objawy?

Zakażenie wirusem HIV bardzo trudno rozpoznać we wczesnej fazie choroby. Objawy są dalece niespecyficzne i przypominają symptomy grypy lub przeziębienia. Wirus może być przyczajony nawet przez kilka lat, nie dając jednoznacznych objawów, które mogłyby nakierować na diagnozę.

Jakie są pierwsze objawy zakażenia HIV? Jak już wspomniano, wirus HIV raczej nie daje od razu symptomów wskazujących jednoznacznie na rozwój AIDS. Typowe wczesne objawy to stan podgorączkowy bądź gorączka, bóle mięśni i stawów, złe samopoczucie, zmęczenie, uczucie rozbicia. Może pojawić się także powiększenie węzłów chłonnych, opryszczka, afty, a także ból gardła. Zdecydowana większość pacjentów, o ile nie ma powodów, aby podejrzewać, że doszło do zakażenia, nie łączy pierwszych objawów z wirusem HIV.

Czy powinienem się niepokoić objawami zakażenia wirusem HIV?

Pierwszymi objawami zakażenia wirusem HIV należy się niepokoić jedynie, jeśli masz realne podstawy podejrzewać, że mogło dojść do transmisji wirusa. W przeciwnym wypadku najprawdopodobniej występujące objawy są symptomami grypy lub przeziębienia. Warto zaznaczyć, że we wczesnym etapie wirus HIV jest niewykrywalny poprzez badania serologiczne. Jednocześnie jest wtedy wyjątkowo zakaźny.

Co robić, gdy podejrzewam objawy zakażenia HIV?

Jeśli masz podstawy, aby sądzić, że zostałeś narażony na kontakt w wirusem HIV, nade wszystko powinieneś nie dopuścić do dalszego rozprowadzania wirusa. Dotyczy to głównie kontaktów seksualnych, które są najpowszechniejszym sposobem rozprowadzania wirusa. Jeśli decydujesz się na kontakty seksualne pomimo podejrzenia zakażenia wirusem HIV, konieczne jest stosowanie antykoncepcji mechanicznej. Dotyczy to każdego rodzaju seksu, w czasie którego będziesz mieć bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi partnera lub partnerki, a więc także seksu oralnego.

Osoby podejrzewające zakażenie wirusem HIV nie mogą być dawcami krwi, szpiku oraz narządów. Pod żadnym pozorem nie powinny także dzielić strzykawki z innymi – to dotyczy głównie uzależnionych od narkotyków przyjmowanych dożylnie.

Kiedy pojawiają się pierwsze objawy zakażenia wirusem HIV?

Pierwsze objawy zakażenia wirusem HIV pojawiają się po dwóch tygodniach do miesiąca i trwają dwa, trzy tygodnie. Z kolei pierwszy miarodajny test na tego wirusa można wykonać dopiero po trzech miesiącach (12 tygodniach) od domniemanej daty zakażenia. Niekiedy po fazie pierwszych objawów, gdy choroba wkracza w stan przewlekły, mogą pojawić się wykwity skórne. Pojawiają się na tułowiu, kończynach, rzadko – na twarzy. Mają postać osutki plamisto-grudkowej, czasami przyjmują postać pęcherzyków. Jednakże u większości zarażonych, po wystąpieniu pierwszych objawów, choroba wkracza w stan utajony, bezobjawowy. Może to trwać nawet kilka, kilkanaście lat.

Faza przewlekła zakażenia HIV

HIV powoduje wyniszczenie układu odpornościowego. Postać bezobjawowa charakteryzuje się pojawianiem różnego rodzaju bóli – mięśni, stawów, brzucha, głowy. Występuje postępujący zanik mięśni, ciągłe zmęczenie. Typowe są również objawy ze strony układu trawienia, takie jak biegunki, nudności czy wymioty. Pacjenci mogą mieć problemy z koncentracją i koordynacją ruchową. U osób zarażonych wirusem HIV rozwija się AIDS. Z uwagi na wyjątkowo niską odporność, łatwo łapią popularne zakażenia grzybiczne, kandydozę, powszechne choroby ogólnoustrojowe. Mogą się także rozwinąć bardzo poważne schorzenia, w tym gruźlica czy zapalenie płuc. Charakterystyczny dla przebiegu AIDS jest także tzw. mięsak Kaposiego – mnogie, różowe lub brązowe zmiany na skórze, przerzutujące głównie do płuc i przewodu pokarmowego.

HIV – leczenie

Zakażenie wirusem HIV jest nieuleczalne, istnieją jednak leki hamujące namnażanie się wirusa i znacząco poprawiające komfort życia chorych. Współcześnie średnia długość życia osób zakażonych wirusem HIV zbliża się do średniej długości życia ogółu populacji. Podawane są leki antyretrowirusowe, ale także szereg leków na choroby towarzyszące, gdyż wyjątkowo niska odporność wymaga zazwyczaj ciągłego nadzoru ze strony lekarza. Osoby podejrzewające zarażenie wirusem HIV powinny przejść testy serologiczne jak najszybciej, gdy tylko wirus stanie się wykrywalny. Szybkie wdrożenie leczenia daje lepsze możliwości, jeśli chodzi o zahamowanie namnażania się wirusa. Najlepiej jest rozpocząć leczenie, jeszcze zanim choroba wejdzie w fazę przewlekłą.