Znaczny spadek zachorowań na ospę wietrzną w Polsce

Liczba zachorowań na ospę wietrzną gwałtownie spadła w 2021 roku, jak wynika z danych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny. Dla porównania: w styczniu i lutym 2020 roku odnotowano 38 216 przypadków ospy. W ciągu pierwszych dwóch miesięcy 2021 roku liczby zmniejszyły się więc kilkukrotnie. 

Gwałtowny spadek liczby chorych na ospę wietrzną

Ospa wietrzna jest jedną z najczęściej występujących chorób zakaźnych wieku dziecięcego. U dorosłych występuje rzadziej, jednak ma wtedy zwykle o wiele cięższy przebieg. Jak jednak wynika z danych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, w 2021 roku w Polsce liczba przypadków ospy zmniejszyła się kilkukrotnie. W styczniu i lutym odnotowano 38 216 przypadków ospy wietrznej w Polsce. W 2021 roku zdiagnozowano 8 285 zakażeń, czyli mniej o blisko 30 tys. przypadków!

Gwałtowny spadek liczby chorych w głównej mierze ma związek z obecnie panującą pandemią COVID-19. Obostrzenia, jakie wprowadzono ponad roku temu w naszym kraju, m.in. zachowywanie dystansu, noszenie masek i ograniczenie kontaktów społecznych, nie pozwoliły na rozprzestrzenianie się także wirusa ospy wietrznej.

Jak można się zarazić ospą wietrzną?

Określenie ospy jako “wietrznej” odnosi się do sposobu rozprzestrzeniania się choroby wraz z powietrzem nawet na odległość do kilkudziesięciu metrów.  Wirus przedostaje się drogą kropelkową do górnych dróg oddechowych lub spojówek, skąd przechodzi do pobliskich węzłów chłonnych, następnie do śledziony i wątroby. Po namnożeniu, zakaża wiele tkanek i narządów, w tym komórki skóry i błon śluzowych.  U około 20 proc. osób, wirus po fazie utajenia w komórkach nerwu rdzeniowego ulega po latach reaktywacji w postaci półpaśca. Do reaktywacji zakażenia przyczynia się obniżona odporność, leczenie immunosupresyjne, schorzenia infekcyjne, nowotworowe, stres i osłabienie. 

Ospą można zarazić się poprzez kontakt z przedmiotami skażonymi wirusem lub (rzadko) z osobą chorą na półpaśca. Zakaźna jest także wydzielina zgromadzona w pęcherzykach skórnych wysypki. U kobiet w ciąży istnieje ryzyko przeniesienia wirusa drogą przezłożyskową. Prawdopodobieństwo zakażenia się od drugiej osoby w warunkach domowych wynosi 90 proc. Jednokrotne przechorowanie ospy daje zwykle trwałą odporność, choć według badań 1 na 500 osób może zachorować na ospę wietrzną po raz drugi.

Okres wylęgania choroby wynosi  10–21 dni (średnio 14 dni): jest krótszy u noworodków i niemowląt, dłuższy u osób w stanie immunosupresji (do 35 dni). Ospa jest chorobą wysoce zakaźną. Szczyt zachorowań obserwuje się późną zimą i wczesną wiosną. Epidemie ospy wietrznej występują średnio co 2-5 lat.